با تشدید رقابت برای پروژه جاه طلبانه نسل پنجم جت های جنگنده هند، غول هوافضای فرانسوی Safran خود را به عنوان یک بازیگر کلیدی قرار می دهد و از روابط دفاعی دیرینه خود با هند استفاده می کند. با برنامه هواپیمای رزمی پیشرفته متوسط (AMCA) که قرار است در اواسط دهه 2030 پرواز کند، Safran در حال افزایش حضور خود در هند است زیرا در بحبوحه رقابت فزاینده شرکت های دفاعی جهانی، به ویژه از ایالات متحده و ایالات متحده، به دنبال استفاده از این فرصت است. . بریتانیای کبیر.
همکاری هند با ایالات متحده برای توسعه موتورهای جنگنده برای هواپیماهای رزمی سبک MK1A و MK2 خود (LCA) با مشکل مواجه شده است و شرکت آمریکایی تمایلی به اشتراک گذاری کامل فناوری محرمانه مورد نیاز برای تولید کامل محلی ندارد. این اکراه در را به روی Safran باز می کند، که برای ارائه یک مشارکت گسترده تر وارد عمل می شود، به این امید که نه تنها روابط دفاعی خود را با هند تقویت کند، بلکه همچنین نفوذ خود را در صنعت هوافضای این کشور افزایش دهد.
گروه فرانسوی Safran برای دهه ها در هند فعال بوده و نقش کلیدی در تامین موتورهای توربین برای هلیکوپترهای هندی و کمک به برنامه های دفاعی مهم ایفا کرده است. در حال حاضر 3000 نفر در هند مشغول به کار هستند و عملیات Safran برای توسعه بیشتر آماده است. این شرکت قصد دارد تا سال 2025 یک مرکز تعمیر و نگهداری پیشرفته را در حیدرآباد افتتاح کند که از نظر استراتژیک در مرکز هوافضای جنوب هند در Telangana قرار خواهد گرفت.
علاوه بر این، Safran Data Systems، یکی از شرکت های تابعه Safran، اخیرا دفتر جدیدی را در چنای افتتاح کرده است. این مرکز به عنوان مرکزی برای تحقیق، طراحی و توسعه با هدف افزایش تقاضا در بخش های هوافضا و دفاع طراحی شده است. به گفته Safran، توسعه استراتژیک به استخر عظیم استعدادهای مهندسی چنای، تقویت نوآوری و گسترش همکاری با سازمان‌های دفاعی هند کمک می‌کند.
سهم Safran در دفاع هند فراتر از موتورها است زیرا از برنامه های معتبری مانند ماموریت ماه Chandrayaan سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO)، ماموریت خورشیدی Aditya L1 و انواع مختلف LCA پشتیبانی می کند. در حالی که هند در اکتشافات فضایی پیشرفت می کند، توسعه فناوری پیشرفته موتورهای هوا گریزان است – چالشی که Safran آماده مقابله با آن است.
تلاش هند برای ساخت موتورهای جت مدرن خود مدت هاست که با چالش هایی روبرو بوده است. علیرغم ارسال ماموریت ها به ماه و مراحل اکتشاف فضایی، این کشور دهه ها برای توسعه موتور جت جنگنده قابل اعتماد تلاش کرده است. برخلاف فن آوری هسته ای که هند بر آن مسلط است، ایجاد یک موتور جت قابل اعتماد و قدرتمند نیاز به تخصص، زمان و منابع بسیار زیادی دارد. کارشناسان خاطرنشان می‌کنند که کشورهای کمتری نسبت به کشورهای مجهز به سلاح هسته‌ای موتورهای جت نظامی خود را با موفقیت توسعه داده‌اند، که نشان‌دهنده پیچیدگی عظیم این پیشرفت فناوری است.
هند پس از سال ها تلاش برای توسعه موتور خود در داخل کشور – به ویژه با پروژه موتور مشکل دار Kaveri – یک راه حل عملی را انتخاب کرد: همکاری بین المللی. شرکای خارجی مانند Safran در حال ارائه دانش فنی و تخصص برای کمک به هند در توسعه موتورهایی هستند که جنگنده های AMCA و سایر جنگنده های آینده را تامین می کنند.
AMCA، جنگنده رادارگریز آینده هند، به عنوان یک هواپیمای نسل پنجم با قابلیت های رادارگریز پیشرفته، سیستم های اویونیک بهتر و یک سیستم پیشرانه یکپارچه برای کاهش امضای رادار طراحی شده است. این پروژه پرمخاطره توجه سه تا از بزرگترین تولیدکنندگان موتور هواپیما در جهان را به خود جلب کرد: Safran (فرانسه)، جنرال الکتریک (ایالات متحده آمریکا) و رولز رویس (بریتانیا).
مقیاس بالقوه سفارش، معامله را بسیار سودآور می کند. با توجه به اینکه AMCA قرار است در دهه‌های آینده به هواپیمای برتر دفاعی هند تبدیل شود، این کشور به صدها فروند از این جت‌ها نیاز خواهد داشت که به معنای فرصت‌های تجاری بلندمدت قابل توجهی برای شرکت برنده قرارداد است. Safran که قبلاً یک شریک نزدیک هند است، مشتاق است بر قابلیت اطمینان و اعتماد متقابل خود که در طول سال ها ایجاد شده است تأکید کند. این شرکت دومین تامین کننده بزرگ دفاعی هند پس از روسیه است که یادآور حمایت بی دریغ آن به مقامات هندی است، به ویژه در دوران سخت ژئوپلیتیک.
راس مک اینز، رئیس Safran، این موضوع را در جریان کنفرانس دفاعی هند در اکتبر 2023 برجسته کرد و خاطرنشان کرد که فرانسه حتی در مواقع سخت از هند حمایت می کند. مک اینز با اشاره به حمایت فرانسه پس از اعمال تحریم های آمریکا علیه هند پس از آزمایش های هسته ای در سال 1998، خاطرنشان کرد: ما در همه موارد در کنار شما ایستاده ایم. بر خلاف دیگر قدرت های غربی، فرانسه از منزوی کردن هند خودداری کرده است و امروز به عنوان شرکای قابل اعتماد خود، دفاعی قوی برای کمپین های دفاعی خود ایجاد کرده است.
Safran با پیشنهاد مالکیت هند بر فناوری موتور توسعه یافته از طریق هر گونه همکاری احتمالی، فراتر رفت. این اقدام که قصد دارد به هند “استقلال استراتژیک” در طراحی، توسعه و تولید موتورهای جت نظامی بدهد، Safran را از همتایان آمریکایی خود که تمایلی به واگذاری کنترل کامل فناوری های حیاتی ندارند، متمایز می کند.
روابط هند با ایالات متحده در بخش دفاعی در سال های اخیر به طور قابل توجهی رشد کرده است، به ویژه با توسعه موتورهای جت برای LCA MK1A و MK2. در آگوست 2021، هندوستان Aeronautics Limited (HAL) قراردادی به ارزش 716 میلیون دلار با جنرال الکتریک (GE) برای تولید 99 موتور هوایی F404 برای LCA-Mk-1A امضا کرد. با این حال، تاخیر در تحویل موتور باعث اختلال در برنامه دفاعی هند شد و HAL نتوانست مهلت تحویل هواپیماهای جت نیروی هوایی هند (IAF) را رعایت کند.
تحویل LCA MK1A، که در ابتدا برای اوایل سال 2024 برنامه ریزی شده بود، به تعویق افتاده است و HAL باید به دنبال راه حل های جایگزین، از جمله ارتقاء موتورهای استفاده شده در اولین دسته از جت ها باشد. تردید ایالات متحده برای به اشتراک گذاشتن فناوری کامل این موتورها، همراه با شکست های لجستیکی، به Safran این فرصت را داد تا خود را به عنوان شریکی انعطاف پذیرتر و چابک تر برای نیازهای موتورهای آینده هند معرفی کند.
در جریان سفر نخست وزیر نارندرا مودی به واشنگتن در سال 2023، هند و ایالات متحده قرارداد بزرگی را برای تولید مشترک موتورهای GE-414 برای LCA MK II امضا کردند. در حالی که این یک دستاورد قابل توجه بود، تصمیم ایالات متحده برای کنار گذاشتن برخی از مالکیت های معنوی – بنا بر گزارش ها به دلیل روابط نزدیک هند با روسیه – شراکت دفاعی دوجانبه را پیچیده تر کرد.
سابقه مشکل هند با برنامه موتور Kaveri زمینه را برای اتکای فعلی آن به تخصص خارجی فراهم می کند. پروژه کاوری که در دهه 1980 برای توسعه یک موتور بومی برای جت های جنگنده هندی آغاز شد، با مشکلات فنی و تاخیر مواجه شد و در نهایت نتوانست نسبت رانش به وزن مورد نیاز را برآورده کند و برای عملکرد در ارتفاع بالا با مشکل مواجه شد.
در بیانیه ای صریح، دکتر سامیر وی کامات، رئیس DRDO، گام های اشتباه را تصدیق کرد و توسعه موازی موتور و هواپیما را یک “اشتباه تازه کار” خواند که به طور جدی برنامه جنگنده تجاس را به تاخیر انداخت. او توضیح داد که توسعه یک موتور فرآیند بسیار پیچیده ای است که معمولاً 15 تا 20 سال طول می کشد، بازه زمانی که هند آن را دست کم می گیرد.
موتور Kaveri زمانی که Safran فرانسه در سال 2014 یک طناب نجات ارائه کرد، نزدیک بود از بین برود. به عنوان بخشی از قرارداد غرامت جنگنده رافال، سافران پیشنهاد کرده است که یک میلیارد یورو برای کمک به احیای موتور Kaveri در یک سرمایه گذاری مشترک سرمایه گذاری کند. این پروژه با طرحی برای ارتقاء Kaveri با استفاده از فناوری موتور M-88 فرانسوی که جت های رافال را نیرو می دهد احیا شد.
تا سال 2022، این همکاری به ثمر نشسته است و برنامه هایی برای قابلیت پرواز Kaveri و ادغام آن در نمونه اولیه هواپیمای Tejas در آن دهه آغاز شده است. مشارکت Safran نه تنها امیدهای هند را برای ساخت موتور خود زنده کرد، بلکه شهرت آن را به عنوان یک شریک قابل اعتماد در جاه‌طلبی‌های هوافضای کشور تثبیت کرد.
همانطور که هند برنامه AMCA خود را پیش می برد، چشم انداز هوافضای این کشور به سرعت در حال تحول است. رقابت برای تجهیز جت های جنگنده نسل بعدی هند بسیار شدید است و سافران که ریشه های عمیقی در صنعت دفاعی هند دارد، خود را به عنوان یک رهبر در این مسابقه معرفی می کند. وعده انتقال فناوری موتور به هند و تضمین استقلال استراتژیک با دیدگاه این کشور مبنی بر مستقل شدن در تولید دفاعی سازگار است.
در حالی که شرکت‌های آمریکایی و بریتانیایی نیز پیشنهادهای بزرگی ارائه می‌کنند، حضور طولانی مدت Safran و انعطاف‌پذیری در اشتراک‌گذاری فناوری‌های حیاتی می‌تواند در نهایت تصمیم هند را تحت تأثیر قرار دهد. در حالی که هند در حال آماده شدن برای صدور درخواست اطلاعات است، شرکت‌های هوافضای پیشرو در جهان برای قراردادی تعیین‌کننده که آینده هوانوردی هند را برای دهه‌های آینده شکل خواهد داد، رقابت می‌کنند.
نتیجه این نبرد نه تنها بر قابلیت‌های دفاعی هند تأثیر می‌گذارد، بلکه بر شراکت استراتژیک آن در صحنه جهانی نیز تأثیر می‌گذارد، زیرا این کشور به دنبال متعادل کردن روابط با متحدان کلیدی مانند ایالات متحده، روسیه و فرانسه و در عین حال ارائه فناوری پیشرفته برای پیشبرد ارتش خود است. به آینده