12
فرانسه شاهد یک تغییر لرزه ای در چشم انداز سیاسی خود است و حزب راست افراطی وحدت ملی (RN) پس از دور اول انتخابات پارلمانی پیشتاز است. این توسعه غیرمنتظره، RN را در آستانه قدرت سیاسی بی سابقه قرار می دهد و لحظه ای تاریخی را در سیاست فرانسه رقم می زند. این مقاله به بررسی پیامدهای این تغییر، واکنش جناح های مختلف سیاسی و نتایج بالقوه برای حکومت آینده فرانسه می پردازد.
در دور اول انتخابات پارلمانی، RN با کسب 33.2 درصد آرا، بالاتر از ائتلاف چپ با 28.1 درصد و ائتلاف رئیس جمهور امانوئل ماکرون با 21 درصد آرا قرار گرفت. این پیروزی برای اولین بار است که راست افراطی یک انتخابات پارلمانی در فرانسه را رهبری می کند، واقعیتی که توسط مفسر کهنه کار آلن دوهامل که آن را “تاریخی” نامیده است، برجسته شده است.
حامیان تجمع ملی ضد مهاجرت مارین لوپن این نقطه عطف را جشن گرفتند. شاگرد لوپن، جردن باردلا، 28 ساله، که اکنون رهبری RN را بر عهده دارد، ابراز تمایل کرده است که در صورت کسب آرای لازم، نخست وزیر تمام فرانسوی ها شود. هدف RN روشن است: اکثریت مطلق 289 کرسی در مجلس ملی 577 کرسی.
پیش بینی ها برای دور دوم نشان می دهد که RN ممکن است اکثریت مطلق را کسب نکند. بدون آن، فرانسه با پارلمان معلق روبرو خواهد شد که مانع از اجرای دستور کار RN در مورد مهاجرت، کاهش مالیات و قانون و نظم می شود. علی‌رغم این پیش‌بینی‌ها، پیشروی قابل توجه راست افراطی شاهدی بر نفوذ فزاینده آنهاست.
رئیس جمهور مکرون که پس از پیروزی حزب ملی دموکرات در انتخابات پارلمان اروپا این انتخابات را آغاز کرد، آن را “مسئولانه ترین تصمیم” خواند. با این حال، این حرکت اکنون تهدیدی برای برهم زدن نظم سیاسی است. مشارکت بالای مردم، که بالاترین میزان از سال 1997 است، منعکس کننده درک رای دهندگان از اهمیت انتخابات است که ناشی از یک کمپین سه هفته ای سریع است.
در واکنش به موفقیت RN، صدها رای دهنده چپ در میدان جمهوری پاریس گرد هم آمدند و خشم و شوک خود را ابراز کردند. در حالی که رئیس جمهور مکرون نسبتاً سکوت کرده است، گابریل آتال، نخست وزیر، خواستار یک اتحاد دموکراتیک گسترده برای جلوگیری از به دست آوردن اکثریت مطلق RN شده است. رهبران چپ، از جمله ژان لوک ملانشون از فرانسه بدون تعظیم (LFI)، این احساسات را تکرار کردند و بر اهمیت مسدود کردن مسیر RN به سمت قدرت تأکید کردند.
سفر RN از راست افراطی به نیروی سیاسی جریان اصلی طولانی و دگرگون کننده بوده است. سیاست‌های آنها، از ممنوعیت تلفن‌های همراه در کلاس‌های درس گرفته تا کاهش مالیات بر انرژی و حذف مزایای خارجی‌ها، در بخش بزرگی از رای‌دهندگان طنین‌انداز شده است. این تغییر تا حدی به دلیل رهبری کاریزماتیک جردن باردلا است که نماینده نسل جدیدی از سیاستمداران راست افراطی است.
ظهور ائتلاف ها عامل مهمی در این انتخابات بود. اریک کوتی، رهبر محافظه‌کاران، اتحاد بی‌سابقه‌ای با RN ایجاد کرد و موقعیت آنها را بیشتر تقویت کرد. چنین اتحادهایی منعکس کننده ماهیت پیچیده و در حال تحول سیاست فرانسه است، جایی که خطوط سنتی حزب به طور فزاینده ای مبهم است.
دور دوم رقابت‌های مستقیم بین دو حزب یا رقابت‌های سه جانبه برگزار می‌شود که به دلیل مشارکت بالا بسیار بیشتر از انتخابات گذشته است. یک تصمیم بزرگ برای بسیاری از حوزه‌های انتخابیه این است که آیا نامزدهای رتبه سوم کناره‌گیری می‌کنند تا از کسب کرسی توسط RN جلوگیری شود. نخست وزیر آتال بر تعهد اخلاقی برای مسدود کردن RN تأکید کرد و از نامزدهای میانه رو خواست که اگر رقیب چپ شانس بیشتری برای پیروزی دارد کناره گیری کنند.
برخی از نامزدهای ماکرون قبلاً تمایل خود را برای کنار کشیدن از انتخابات به نفع رقبای چپ‌گرای قوی‌تر اعلام کرده‌اند. برای مثال، آلبان برانلانت، نامزد رتبه سوم ماکرون، انصراف خود را اعلام کرد تا به فرانسوا رافین، رقیب LFI، شانس بیشتری بدهد. به طور مشابه، ژان لوک ملانشون گفت که حزب او انتخابات را در حوزه‌هایی که RN پیشرو است لغو می‌کند و استراتژی گسترده‌تری را برای مهار ظهور راست افراطی تقویت می‌کند.
فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور سابق، یک ضرورت گسترده‌تر را برای جلوگیری از دستیابی جناح راست افراطی به اکثریت بیان کرد و بر مسئولیت حفظ جمهوری تاکید کرد. این دیدگاه در سراسر طیف سیاسی گسترده است و بر ماهیت بی سابقه فضای سیاسی کنونی تاکید دارد.
با نزدیک شدن به دور دوم انتخابات فرانسه، چندین نتیجه احتمالی در افق دیده می شود. اکثریت مطلق برای RN، اگرچه ممکن است، همچنان نامشخص است. به نظر می‌رسد که پارلمان معلق با بیشترین کرسی‌ها از سوی RN وجود دارد. چنین سناریویی حکومت داری را پیچیده می کند و برای تصویب قوانین به مذاکرات و اتحادهای پیچیده نیاز دارد.
فرانسه در یک دوراهی سیاسی قرار دارد و اتحادیه ملی راست افراطی آماده تغییر چشم انداز سیاسی کشور است. دور دوم انتخابات آتی در تعیین میزان قدرت آنها و جهت گیری آینده حکومت فرانسه بسیار مهم خواهد بود. در حالی که ملت با نفس بند آمده تماشا می کند، اهمیت تاریخی این لحظه قابل اغراق نیست. نتیجه نه تنها فرانسه را تحت تأثیر قرار می دهد، بلکه موج هایی را در سراسر اروپا خواهد فرستاد که نشان دهنده تغییرات بالقوه در پویایی سیاسی این قاره است.
رشد راست افراطی در فرانسه را می توان به عوامل متعددی نسبت داد. اول، ناامیدی فزاینده ای نسبت به احزاب سنتی و ناتوانی آنها در مقابله با مسائل کلیدی مانند مهاجرت، امنیت و نابرابری اقتصادی وجود دارد. تمرکز RN بر این موضوعات با رأی دهندگانی که احساس می کنند از جهانی شدن کنار گذاشته شده اند و از تشکیلات سیاسی سرخورده شده اند، طنین انداز می شود.
دوم، رهبری استراتژیک مارین لوپن و جردن باردلا کلیدی بود. آنها با موفقیت RN را تغییر نام دادند و آن را از ریشه های افراطی خود دور کردند و آن را به عنوان جایگزینی مشروع برای احزاب جریان اصلی معرفی کردند. این تغییر نام تجاری جذابیت آنها را گسترش داد و رأی دهندگان را از سراسر طیف سیاسی جذب کرد.
علاوه بر این، تکه تکه شدن چپ و مرکز به دست RN بازی کرد. ناتوانی این جناح ها در ارائه یک جبهه متحد به RN اجازه داد تا خود را به عنوان نیروی اصلی مخالف قرار دهد. اتحادها و خروج استراتژیک در دور دوم برای تعیین اینکه آیا می توان بر این چندپارگی غلبه کرد و مسیر RN به سمت قدرت مسدود شد، بسیار مهم خواهد بود.
موفقیت بالقوه RN در فرانسه بخشی از روند گسترده تر رشد جنبش های راست افراطی در سراسر اروپا است. کشورهایی مانند ایتالیا، مجارستان و لهستان شاهد تغییرات مشابهی بوده اند که نشان دهنده افزایش نارضایتی از وضعیت موجود است. یک پیروزی RN این جنبش‌ها را جسورتر می‌کند و به طور بالقوه منجر به یک اتحادیه اروپا چندپاره‌تر و قطبی‌تر می‌شود.
پوشش رسانه ای و درک عمومی نقش مهمی در شکل گیری چشم انداز سیاسی دارد. RN به طرز ماهرانه ای از رسانه ها به نفع خود استفاده کرده است و روایتی را ایجاد می کند که ترس و ناامیدی رای دهندگان را جلب می کند. نقش رسانه های اجتماعی به ویژه در انتشار پیام آنها و بسیج حامیان بسیار مهم بود.
زمینه اقتصادی و اجتماعی فرانسه نیز محیط مساعدی برای رشد RN ایجاد می کند. رکود اقتصادی، بیکاری بالا و نابرابری اجتماعی باعث ایجاد حس ناامنی و سرخوردگی در بین مردم شده است. وعده های RN برای حل این مشکلات با سیاست های حمایت گرایانه و ملی گرایانه با رای دهندگانی که خواهان تغییر هستند طنین انداز شده است.
وظیفه تشکیلات سیاسی فرانسه ارائه جایگزینی معتبر و قانع کننده برای RN است. این امر مستلزم پرداختن به مسائل اصلی است که نارضایتی رای دهندگان را دامن می زند و یک جبهه متحد علیه راست افراطی ایجاد می کند. همچنین شامل درگیر شدن در گفتگوی معنادار با شرکت کنندگان، درک نگرانی های آنها و ارائه راه حل های عملی است.
در حالی که فرانسه برای دور دوم انتخابات پارلمانی آماده می شود، این کشور در نقطه عطفی قرار دارد. ظهور راست افراطی پرسش‌های اساسی درباره آینده دموکراسی فرانسه و جایگاه آن در اروپا را به منصه ظهور رسانده است. نتایج این انتخابات پیامدهای گسترده ای خواهد داشت و چشم انداز سیاسی، اجتماعی و اقتصادی فرانسه را برای سال های آینده شکل خواهد داد. ملت و در واقع جهان، مشتاقانه نظاره گر این درام تاریخی هستند.