دست کم 18 نفر در انفجارهای شمال نیجریه کشته شدند

27

به گفته مقامات، در تشدید غم انگیز خشونت ها در شمال شرقی نیجریه، دست کم 18 نفر در یک رشته انفجار در ایالت بورنو کشته و 30 نفر دیگر زخمی شدند. انفجارها در شهر گوزا یک عروسی، یک مراسم تشییع جنازه و یک بیمارستان را هدف قرار دادند که باعث تخریب شد و شورش های جاری در منطقه را بیشتر برجسته کرد.

حملات روز شنبه جامعه گوزا را متحیر کرد. یکی از این انفجارها در مراسم عروسی رخ داد که منجر به کشته شدن شش نفر و زخمی شدن چند نفر دیگر شد. آژانس مدیریت اضطراری ایالتی تایید کرد که بمب گذاران انتحاری مظنون حملات هماهنگ شده ای را در مکان های مختلف از جمله بیمارستان و مراسم تشییع جنازه انجام دادند.

ایالت بورنو در مرکز یک شورش 15 ساله به رهبری بوکوحرام، یک گروه مسلح اسلامگرا قرار دارد. این گروه که به خاطر تاکتیک های وحشیانه و ایدئولوژی افراطی خود بدنام است، بیش از دو میلیون نفر را آواره کرده و بیش از 40000 قربانی گرفته است. بوکوحرام در سال 2014 با ربودن بیش از 270 دانش آموز دختر از چیبوک، که خشم جهانی و کمپین #BringOurGirls را برانگیخت، به شهرت بین المللی دست یافت.

18 کشته تایید شده شامل کودکان، بزرگسالان و زنان باردار هستند که بر ماهیت بی‌مورد حملات تاکید می‌کند. در حالی که منابع رسمی تعداد کشته شدگان را 18 نفر اعلام کردند، رسانه های محلی مانند روزنامه های نیجریه ونگارد و این دی ارقام بالاتری را گزارش کردند که نشان می دهد حداقل 30 نفر در این انفجارها کشته شده اند.

در پاسخ به این حملات، ارتش برای برقراری نظم و جلوگیری از حوادث بیشتر در این منطقه منع رفت و آمد برقرار کرد. با این حال، وضعیت همچنان متشنج است، ساکنان در ترس از خشونت جدید زندگی می کنند.

تاکنون هیچ گروهی مسئولیت این حملات را بر عهده نگرفته است. با این حال، با توجه به تاریخچه و الگوی خشونت در منطقه، به طور طبیعی بدگمانی متوجه بوکوحرام می شود. گوزا که زمانی در سال 2014 توسط بوکوحرام دستگیر شد و سپس در سال 2015 توسط نیروهای نیجریه بازپس گرفته شد، همچنان یک کانون برای شبه نظامیان است.

با وجود بازپس گیری گوزا، بوکوحرام به حملات و ربودن مردم در داخل و اطراف شهر ادامه می دهد. تنها در نوامبر گذشته، 20 نفر هنگام بازگشت از مراسم تشییع جنازه در ایالت همسایه یوبه توسط شورشیان کشته شدند. به گفته پلیس یک روز قبل، ستیزه جویان 17 نفر از ساکنان روستای گوروکایا را کشتند که از پرداخت مالیات به اصطلاح برداشت خودداری کردند.

خشونت در ایالت بورنو بخشی از درگیری گسترده‌تر است که منطقه حوضه دریاچه چاد را بی‌ثبات کرده و نیجریه، نیجر، چاد و کامرون را تحت تأثیر قرار داده است. بحران انسانی ناشی از شورش وخیم بوده و میلیون ها نفر به کمک فوری نیاز دارند.

دولت نیجریه بارها قول داده است که بوکوحرام را شکست دهد و صلح را در منطقه شمال شرق بازگرداند. با وجود حملات نظامی و حمایت های بین المللی، از جمله کمک های اتحادیه آفریقا و کشورهای غربی، شورش همچنان ادامه دارد. پیچیدگی درگیری، شامل گروه های متفاوت و پویایی های منطقه ای، دستیابی به یک پیروزی قاطع را دشوار می کرد.

حملات اخیر در گووز نیاز به رویکردی پایدار و چند وجهی برای مقابله با شورش را برجسته می کند. تلاش های نظامی به تنهایی کافی نیست. پرداختن به علل ریشه ای درگیری، مانند فقر، بیکاری و فقدان آموزش، حیاتی است. علاوه بر این، حمایت از میلیون‌ها آواره و قربانیان خشونت برای ثبات و بهبود درازمدت ضروری است.

در برابر خشونت بی امان، انعطاف پذیری مردم ایالت بورنو فوق العاده است. جوامع قدرت و همبستگی فوق‌العاده‌ای را نشان داده‌اند و از یکدیگر در چالش‌های مداوم حمایت می‌کنند. سازمان های غیر دولتی محلی و بین المللی نقش مهمی در ارائه کمک و دفاع از حقوق و نیازهای جمعیت آسیب دیده ایفا کرده اند.

انفجارهای گووز یادآور مشکلات جاری در شمال شرقی نیجریه است. در حالی که جامعه برای از دست دادن جان بیگناهان سوگوار است، مبارزه گسترده تر علیه شورش و بی ثباتی ادامه دارد. راه صلح و بهبودی مملو از مشکلات است، اما با تلاش مشترک و تعهد تزلزل ناپذیر، امید به آینده ای روشن برای مردم ایالت بورنو و کل منطقه وجود دارد.

گاهشماری رویدادهای کلیدی در درگیری ایالت بورنو

• 2009: شورش بوکوحرام به رهبری روحانی افراطی محمد یوسف آغاز شد.
• 2013: دولت نیجریه در ایالت های بورنو، یوبه و آداماوا وضعیت اضطراری اعلام کرد.
• 2014: بوکوحرام بیش از 270 دانش آموز دختر را از چیبوک ربود و توجه بین المللی را به خود جلب کرد.
• 2015: ارتش نیجریه گوزا را از بوکوحرام بازپس گرفت.
• 2016: بوکوحرام به دو دسته تقسیم شد، یکی به رهبری ابوبکر شکاو و دیگری توسط ابو مصعب البرناوی.
• 2017: دولت نیجریه مدعی شد که بوکوحرام از نظر فنی شکست خورده است، اما حملات همچنان ادامه دارد.
• 2019: گزارش‌هایی از افزایش حملات و آدم‌ربایی‌ها توسط بوکوحرام و گروه‌های انشعابی آن.
• 2020: تشدید حملات بوکوحرام به اهداف غیرنظامی و نظامی.
• 2021: ابوبکر شیکائو رهبر بوکوحرام در جریان درگیری با یک جناح رقیب کشته شد.
• 2022: ظهور مجدد خشونت، از جمله حملات به گوزا، بر تداوم بی ثباتی تاکید می کند.

آمنه، مادر چهار فرزند، شوهرش را در حمله بوکوحرام در سال 2017 از دست داد. او اکنون در اردوگاهی برای آوارگان زندگی می کند و سعی می کند از طریق کشاورزی کوچک و کمک سازمان های غیردولتی زندگی فرزندانش را تامین کند. او می گوید: «هر روز یک مبارزه است، اما ما باید برای فرزندانمان به راه خود ادامه دهیم.

مقاومت ابراهیم: ابراهیم، ​​معلم سابق مدرسه، در سال 2014 توسط بوکوحرام ربوده شد و مجبور شد برای ستیزه جویان کار کند. پس از فرار در سال 2016، او اکنون با سازمان های محلی برای حمایت از سایر بازماندگان داوطلب می شود. او تاکید می کند: “ما باید جامعه خود را بازسازی کنیم و به بهبود یکدیگر کمک کنیم.”

• سازمان ملل: سازمان ملل متحد خواستار افزایش حمایت از تلاش‌های بشردوستانه در شمال شرق نیجریه شده است. یک مقام سازمان ملل گفت: “نیازها بسیار زیاد است و ما نباید میلیون ها نفر را که تحت تاثیر این درگیری طولانی مدت قرار گرفته اند فراموش کنیم.”
• اتحادیه آفریقا: اتحادیه آفریقا با حمایت از گروه ضربت مشترک چند ملیتی (MNJTF) برای مبارزه با بوکوحرام به تلاش های امنیتی منطقه ای کمک کرده است. نماینده اتحادیه اروپا گفت: همکاری منطقه ای کلید مبارزه با این تهدید فراملی است.
• کشورهای غربی: کشورهایی مانند آمریکا و بریتانیا کمک های نظامی و بشردوستانه ارائه می کنند. سخنگوی وزارت خارجه آمریکا گفت: ما در کنار نیجریه در مبارزه با تروریسم ایستاده ایم و از تلاش ها برای صلح و ثبات حمایت می کنیم.
• اقدامات امنیتی بهبود یافته: تقویت نیروهای امنیتی محلی و بهبود عملیات اطلاعاتی برای جلوگیری از حملات آینده بسیار مهم است.
• توانمندسازی جامعه: سرمایه‌گذاری در آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و توانمندسازی اقتصادی می‌تواند به رفع مشکلات اساسی که شورش را تحریک می‌کند کمک کند.
• کمک های بشردوستانه مستمر: حمایت مستمر از سوی اهداکنندگان و سازمان های بین المللی برای رفع نیازهای فوری افراد آواره و جوامع آسیب دیده حیاتی است.

انفجارها در گووز یادآور درگیری‌های جاری در شمال شرق نیجریه است. همانطور که جامعه غمگین است و روند بهبودی را آغاز می کند، نیاز به یک رویکرد یکپارچه برای صلح و توسعه واضح است. با پرداختن به چالش های فوری و بلندمدت، امید به آینده ای وجود دارد که در آن مردم ایالت بورنو بتوانند در صلح و امنیت زندگی کنند.