زیردریایی های انقلابی توسط یک کشتی ساز آلمانی برای نیروی دریایی هند

از


نیروی دریایی هند در حال آماده شدن برای دستیابی به شش زیردریایی مدرن Project 75I است که گامی بزرگ در جهت تقویت قابلیت‌های جنگ زیر آب بردارد. این پروژه با تمرکز بر پنهان کاری و استقامت، با هدف ادغام فناوری پیشرانه پیل سوختی مستقل از هوا (AIP) با باتری های لیتیوم یون پیشرفته، نیروی دریایی هند را در خط مقدم جنگ دریایی مدرن قرار می دهد.

تلاش نیروی دریایی هند برای پروژه 75I نه تنها برای گسترش ناوگان بلکه همچنین برای اطمینان از اینکه از نظر مخفی کاری و مرگبار پیشتاز است. در محیط دریایی امروزی، جایی که عنصر غافلگیری می تواند به طور قاطع ترازو را خم کند، توانایی ناشناخته ماندن در حین عملیات در آب های متخاصم بسیار ارزشمند است. در اینجا، ادغام فناوری AIP و باتری‌های لیتیوم یونی یک تغییر بازی است.

در میان رقبای بین المللی که برای این قرارداد معتبر رقابت می کنند، کشتی ساز آلمانی ThyssenKrupp (tkms) به عنوان مدعی اصلی ظاهر شده است. TkMS زیردریایی‌های کلاس 214 خود را ارائه کرد که از فناوری پیشرفته‌ای که در 212 زیردریایی کلاس CD که به دلیل خدمت در نیروی دریایی نروژ شناخته می‌شوند، استفاده می‌کنند. زیردریایی های کلاس 214 برای هند به طور خاص برای برآوردن نیازهای عملیاتی نیروی دریایی هند طراحی خواهند شد.

“در این، مزیت بزرگ ما راه حل منحصر به فرد AIP است. طراحی این زیردریایی برگرفته از زیردریایی معروف کلاس HDW 214 است که در حال حاضر با چندین نیروی دریایی در سراسر جهان در خدمت است. مطابق با الزامات نیروی دریایی هند طراحی خواهد شد و پیشرفت های فناوری را در بر خواهد گرفت. برای خلاصه کردن Project-75I: اثبات شده است، پیشرفته است و برای هند است.» دکتر Christian Frühling، مدیر برنامه tkMS پروژه-75I گفت.

فناوری که بازی را تغییر می دهد

ترکیب سیستم های AIP سلول سوختی با باتری های لیتیوم یون مزایای عملیاتی قابل توجهی را ارائه می دهد. AIP روی سلول‌های سوختی عملکرد طولانی‌تری را در سرعت‌های پایین فراهم می‌کند، در حالی که باتری‌های لیتیوم یونی اجازه مانورهای با سرعت بالا را بدون به خطر انداختن مخفی کاری می‌دهند. این قابلیت دوگانه برای نیروی دریایی هند، با توجه به محدوده وسیع مسئولیت آن که از خلیج عدن تا تنگه مالاکا امتداد دارد، حیاتی است.

زیردریایی ها می توانند بیشتر زیر آب بمانند و همچنین می توانند سرعت بالایی داشته باشند. این ترکیب منطقی است.” این بدان معنی است که زیردریایی ها می توانند کل خلیج بنگال را در حالی که در زیر آب باقی می مانند، پوشش دهند و خطر شناسایی را تا حد زیادی کاهش دهند.

فناوری AIP به زیردریایی‌ها اجازه می‌دهد تا برای مدت طولانی، حداکثر تا سه هفته، بدون نیاز به سطح آب در زیر آب بمانند. این امر به ویژه مهم است زیرا زیردریایی زمانی که در عمق پریسکوپی قرار می گیرد تا باتری های خود را شارژ کند، آسیب پذیرتر است. ادغام سلول‌های سوختی هیدروژنی، که بی‌صدا عمل می‌کنند و گرمای اگزوز را منتشر نمی‌کنند، قابلیت‌های پنهان‌کاری زیردریایی را بیشتر می‌کند.

پنهان کاری و اقدامات متقابل

Stealth جزء حیاتی زیردریایی های مدرن است و کلاس 214 در این زمینه برتر است. استفاده از پیل های سوختی کمترین سطح نویز ممکن را تضمین می کند، زیرا واکنش الکتروشیمیایی در پیل های سوختی تقریبا هیچ صدایی تولید نمی کند. زیردریایی ها می توانند اژدرها را به صورت مخفیانه با استفاده از سیستم رام آب پرتاب کنند و مجهز به وسایل مقابله با اژدرهای دشمن از جمله موانع موثر زیر آب هستند. به حداقل رساندن امضاهای صوتی، حرارتی و مغناطیسی این زیردریایی ها را عملا نامرئی می کند.

زیردریایی های مجهز به AIP انعطاف پذیری عملیاتی را افزایش می دهند. آنها می توانند در کف اقیانوس “غرق” شوند یا در کف اقیانوس بمانند، تنها سیستم های حیاتی را برای صرفه جویی در انرژی کار می کنند و با استفاده از سونار غیرفعال برای شناسایی اهداف، مدت زمان ماموریت خود را افزایش می دهند. از آنجایی که پیل های سوختی در بارهای کمتر کارآمدتر هستند، پایین می تواند به طور قابل توجهی مدت زمان ماموریت را افزایش دهد.

سیستم‌های قدرت کارآمد یک نیاز کلیدی برای نیروی دریایی هند است و سفارشی‌سازی ملخ‌ها برای برآورده کردن نیازهای عملیاتی خاص، امضاهای منحصربه‌فردی را برای هر زیردریایی فراهم می‌کند و پنهان‌کاری آن‌ها را افزایش می‌دهد.

زیردریایی های غیر هسته ای مجهز به AIP: راه حلی مقرون به صرفه

در مقایسه با زیردریایی های هسته ای، زیردریایی های غیر هسته ای مبتنی بر AIP مقرون به صرفه تر هستند، هم از نظر خرید و هم از نظر نگهداری. سیستم‌های پیل سوختی ماژولار هستند و امکان تعویض سریع و آسان را فراهم می‌کنند و این زیردریایی‌ها معمولاً دارای خدمه کوچک‌تر از 25 تا 35 نفر هستند.

ناوگان زیردریایی هند در حال حاضر دارای 16 زیردریایی است که بسیار کمتر از 24 زیردریایی مورد نیاز است. ارتباط پروژه 75I را نمی توان اغراق کرد، به ویژه با توجه به حضور فزاینده نیروهای دریایی چین در منطقه اقیانوس هند.

دولت آلمان که در ابتدا در زمان اعلام مناقصه سه سال پیش مردد بود، اکنون به طور کامل از این پروژه حمایت کرده است. در مارس 2024، نیروی دریایی آلمان یک زیردریایی را برای ارزیابی میدانی در اختیار نیروی دریایی هند قرار داد. یک تیم نیروی دریایی هند در یک آزمایش یک روزه زیر آب بر روی یک زیردریایی کلاس 212 آلمانی شرکت کرد تا فناوری AIP را به طور دست اول ارزیابی کند.

TkMS به فناوری خود اطمینان دارد و تنها شرکتی است که سیستم های AIP مبتنی بر پیل سوختی در دریا را اثبات کرده است. زیردریایی‌های کلاس 214 در حال حاضر توسط یونان، پرتغال، ترکیه و کره جنوبی اداره می‌شوند که به رسمیت شناختن و قابلیت اطمینان جهانی آنها را نشان می‌دهد.

یکی از جنبه های مهم پروژه 75I انتقال فناوری و تولید محلی است. TkMS شراکت دیرینه ای با Mazagon Dockyard Limited (MDL) در هند دارد که قدمت آن به دهه 1980 باز می گردد. آنها با هم زیردریایی های کلاس 209 نیروی دریایی هند را ساختند و نگهداری کردند.

برای Project-75I، زیردریایی ها از اولین کشتی در هند ساخته خواهند شد. TkMS طراحی و عناصر حیاتی را تامین خواهد کرد و MDL پیمانکار اصلی خواهد بود. این همکاری تضمین می کند که هند تخصص فنی و استقلال در تولید زیردریایی کسب می کند.

Frühling گفت: “ما در حال حاضر کار طراحی پروژه را همراه با MDL آغاز کرده ایم.” انتظار می رود اولین زیردریایی در حدود هفت سال پس از قرارداد آماده شود و زیردریایی های بعدی سالانه تحویل داده شود.

یکی دیگر از مدعیان مبارزه برای پروژه 75I ناوانتیای اسپانیایی است. با این حال، فناوری AIP Navantia، سیستم BEST (فناوری مخفی اتانول زیستی)، هنوز عملیاتی نشده است. در حالی که آزمایش‌های پذیرش کارخانه برای زیردریایی‌های S-80 در سال 2023 انجام شد، این فناوری در این زمینه ثابت نشده است. این ممکن است به tkms مزیتی بدهد زیرا نیروی دریایی هند ممکن است یک فناوری اثبات شده و قابل اعتماد را ترجیح دهد.

اهمیت استراتژیک پروژه 75i را نمی توان نادیده گرفت. از آنجایی که توانایی‌های دریایی چین همچنان در حال گسترش است و زیردریایی‌های ساکت‌تر و مخفی‌تر را شامل می‌شود، تقویت ناوگان زیردریایی برای هند بسیار مهم است. بهبود قابلیت‌های رادارگریزی و استقامتی، مزیت مهمی را در منطقه اقیانوس هند برای نیروی دریایی هند فراهم می‌کند.

Project-75I نشان دهنده یک گام مهم رو به جلو برای نیروی دریایی هند است که فناوری پیشرفته AIP را با باتری های لیتیوم یونی ترکیب می کند تا ناوگانی از زیردریایی ها را ایجاد کند که مخفیانه، کشنده و قادر به انجام عملیات پایدار هستند. به لطف فناوری اثبات شده ThyssenKrupp و حمایت دولت آلمان، نیروی دریایی هند آماده است تا به طور قابل توجهی قابلیت های زیر آب خود را بهبود بخشد. این پروژه نه تنها نویدبخش تقویت امنیت دریایی هند است، بلکه نقطه عطف مهمی در همکاری دفاعی هند و آلمان است.

دیدگاهتان را بنویسید