اعلام پیمان AUKUS در سپتامبر 2021 تغییر قابل توجهی در برنامه استراتژیک استرالیا ایجاد کرد. تصمیم برای دستیابی به هشت زیردریایی هسته‌ای که به صورت محلی با مشارکت ایالات متحده و بریتانیا ساخته شده‌اند، به عنوان اقدامی برای تقویت قابلیت‌های نظامی استرالیا در بحبوحه تنش‌های فزاینده در منطقه هند و اقیانوس آرام مطرح شد. با این حال، هزینه پیش بینی شده تا 368 میلیارد دلار استرالیا نه تنها در مورد بار مالی، بلکه در مورد پیامدهای گسترده تر برای حاکمیت و استقلال سیاست خارجی استرالیا نیز نگرانی هایی را ایجاد کرده است.
کتاب فاولر بررسی کامل منشأ و پیامدهای معامله AUKUS است، که به گفته او نه تنها “بدترین معامله تاریخ” است، همانطور که پل کیتینگ، رهبر سابق حزب کارگر، آن را بیان کرد، بلکه یک اشتباه فاجعه بار در سیاست خارجی استرالیا نیز هست. به نظر می رسد تصمیم برای کنار گذاشتن توافق قبلی با فرانسه برای خرید زیردریایی های متعارف به نفع قرارداد AUKUS اشتباهی با ابعاد تاریخی باشد.
محور اصلی نقد فاولر، نقش نخست وزیر سابق اسکات موریسون است که او را معمار اصلی این حماقت عظیم توصیف می کند. موریسون، یک بنیادگرای مسیحی که هیچ آموزش رسمی در امور استراتژیک یا امور خارجی ندارد، به عنوان یک رهبر به تصویر کشیده می‌شود که بیشتر با رازداری و فریب کاری هدایت می‌شود تا تفکر استراتژیک صحیح. به گفته فاولر، تصمیم او برای لغو قرارداد زیردریایی فرانسوی و روی آوردن به AUKUS، اقدامی بود که برای “همسو کردن ارتش استرالیا با ایالات متحده” به قیمت استقلال استرالیا طراحی شده بود.
فرانسوی‌ها نه تنها گمراه شدند، بلکه با لغو ناگهانی قراردادی که سال‌ها در حال ساخت بود، تحقیر شدند. فاولر پیشنهاد می‌کند که زیردریایی‌های فرانسوی گزینه بسیار مناسب‌تر و مؤثرتری خواهند بود و به استرالیا استقلال بیشتر و موقعیت تأثیرگذارتری در صحنه جهانی می‌دهند. در عوض، انتقال به AUKUS به عنوان تسلیم در برابر منافع استراتژیک ایالات متحده تلقی می شود که حاکمیت استرالیا را تضعیف می کند و آن را به تصمیمات واشنگتن وابسته می کند.
یکی از توهین‌آمیزترین جنبه‌های تحلیل فاولر، کیفرخواست او علیه رهبری سیاسی استرالیا است. او استدلال می‌کند که قرارداد AUKUS نه تنها یک شکست در قضاوت استراتژیک است، بلکه بازتابی از کاهش گسترده‌تر استانداردهای حکمرانی و پاسخگویی در کشور است. تصمیم برای پذیرش AUKUS، که پس از آنچه فاولر به عنوان یک «فرایند عمیقاً معیوب» توصیف می‌کند، اتخاذ شد، به‌جای منافع ملی بلندمدت، ناشی از ملاحظات سیاسی کوتاه‌مدت بود.
حزب کارگر که به طور سنتی خود را به عنوان مدافع استقلال استرالیا در سیاست خارجی معرفی می کند، به دلیل نقشش در حماسه AUKUS نیز به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. رهبری حزب کارگر به جای اینکه تصمیم دولت موریسون را به چالش بکشد، از ترس اینکه در امنیت ملی به عنوان “ضعیف” معرفی شود، با اشتیاق از توافق AUKUS استقبال کرد. فاولر استدلال می کند که این فرصتی از دست رفته برای حزب کارگر بود تا خود را به عنوان یک حزب اصلی متمایز کند و مایل به قرار دادن منافع بلندمدت کشور بر مصلحت سیاسی است.
فراتر از پیامدهای سیاسی فوری، کتاب فاولر سوالات جدی در مورد پیامدهای استراتژیک و اقتصادی پیمان AUKUS مطرح می کند. دستیابی به زیردریایی های هسته ای به عنوان یک شرکت پرخطر، مملو از عدم اطمینان و مشکلات احتمالی ارائه می شود. مازاد بر هزینه ها و تأخیرهایی که تدارکات دفاعی قبلی در استرالیا را با مشکل مواجه کرده است، احتمالاً در مقیاس بزرگتر با AUKUS بازتولید می شود.
علاوه بر این، منطق استراتژیک AUKUS زیر سوال رفته است. فاولر خاطرنشان می کند که امنیت استرالیا در طول چهار سالی که زیردریایی های قدیمی کلاس کالینز در دسترس نبوده اند، آسیب ندیده است و این نشان می دهد که این کشور اصلاً به زیردریایی های جدید نیاز ندارد. او استدلال می کند که تعهد AUKUS مبتنی بر تصورات اغراق آمیز تهدید و این باور اشتباه است که امنیت استرالیا به اتحاد آن با ایالات متحده بستگی دارد.
فاولر همچنین خطرات بالقوه AUKUS را از نظر روابط استرالیا با چین، بزرگترین شریک تجاری آن، برجسته می کند. این توافق احتمالا تنش ها با پکن را تشدید می کند و احتمال کشش استرالیا به درگیری در منطقه هند و اقیانوس آرام، به ویژه بر سر تایوان را افزایش می دهد. بنابراین، مزایای استراتژیک AUKUS روشن نیست و هزینه‌های آن – هم مالی و هم سیاسی – احتمالاً بسیار زیاد است.
یکی دیگر از جنبه های مهم نقد فاولر، بررسی نقش صنایع دفاعی در معامله AUKUS است. این کتاب روابط نزدیک بین دولت موریسون و پیمانکاران دفاعی را توصیف می کند، که بسیاری از آنها از هزینه های هنگفت برای زیردریایی های هسته ای سود می برند. فاولر یک “در گردان” بین دولت و تجارت را توصیف می کند، و وزیران و مشاوران سابق به طور یکپارچه پس از ترک سمت خود به سمت مناصب پرسود در صنعت دفاعی حرکت می کنند.
این رابطه دنج بین دولت و تجارت به عنوان یک عامل کلیدی در تصمیم برای ادامه با AUKUS ارائه می شود. فاولر استدلال می کند که منافع پیمانکاران دفاعی مقدم بر منافع ملی قرار گرفته است، که منجر به وضعیتی می شود که سیاست خارجی استرالیا به طور فزاینده ای توسط تقاضاهای صنعت دفاعی به جای تفکر استراتژیک صحیح هدایت می شود.
شاید نگران کننده ترین جنبه توافق AUKUS، همانطور که در کتاب فاولر توضیح داده شده است، تأثیر آن بر حاکمیت و استقلال استرالیا باشد. استرالیا با پیوند نزدیک خود با ایالات متحده و بریتانیا، عملاً کنترل سیاست دفاعی خود را واگذار می کند. ایالات متحده، به ویژه، تأثیر قابل توجهی بر نوع زیردریایی هایی که استرالیا به دست می آورد، زمان تحویل آنها و نحوه استفاده از آنها خواهد داشت.
فاولر پیشنهاد می کند که این از دست دادن حاکمیت نتیجه مستقیم شکست دولت موریسون در اولویت دادن به منافع ملی استرالیا است. استرالیا به جای دنبال کردن یک سیاست خارجی مستقل، به طور فزاینده ای به ایالات متحده وابسته می شود، وضعیتی که می تواند موقعیت این کشور را در منطقه تضعیف کند و آن را در برابر فشارهای خارجی آسیب پذیرتر کند.
مفاهیم گسترده تر AUKUS برای امنیت ملی استرالیا نیز تمرکز کتاب فاولر است. او استدلال می کند که این توافق امنیت استرالیا را بهبود نمی بخشد، بلکه خطرات پیش روی این کشور را افزایش می دهد. دستیابی به زیردریایی‌های هسته‌ای احتمالاً استرالیا را به یک هدف در هر درگیری آینده که شامل ایالات متحده می‌شود، به ویژه در منطقه هند و اقیانوس آرام تبدیل خواهد کرد.
علاوه بر این، تمرکز بر دستیابی به دارایی‌های نظامی گران‌قیمت مانند زیردریایی‌های هسته‌ای می‌تواند منابع را از تهدیدات فوری و فوری‌تر برای امنیت استرالیا، مانند تغییرات آب و هوا و تخریب محیط‌زیست منحرف کند. فاولر پیشنهاد می‌کند که وسواس با فناوری نظامی بازتابی از دیدگاه محدود و قدیمی از امنیت ملی است که نمی‌تواند به چالش‌های واقعی پیش روی استرالیا در قرن بیست و یکم رسیدگی کند.
فاولر تاکید کرد یکی از قابل توجه ترین ویژگی های حماسه AUKUS، عدم بحث عمومی در مورد این موضوع است. علیرغم هزینه های هنگفت و خطرات قابل توجهی که در این معامله وجود داشت، بحث یا مخالفت آگاهانه کمی وجود داشت. فاولر پیشنهاد می کند که این تا حدی به دلیل ماهیت پیچیده و فنی مسائل مربوط به آن است که ممکن است برای یک شهروند عادی غیرقابل درک به نظر برسد.
با این حال، این همچنین بازتابی از شکست نخبگان سیاسی و رسانه ای استرالیا در تعامل با مردم در مورد پیامدهای AUKUS است. فقدان شفافیت و پاسخگویی در فرآیند تصمیم‌گیری به این معنی است که مردم تا حد زیادی در مورد هزینه‌ها و خطرات واقعی معامله در تاریکی نگه داشته می‌شوند. فاولر استدلال می کند که این یک شکست جدی در حکومت و خیانت به اعتماد عمومی است.
همانطور که فاولر خاطرنشان می کند، آینده معامله AUKUS چندان مشخص نیست. چالش‌های فنی ساخت زیردریایی‌های هسته‌ای بسیار زیاد است و این احتمال وجود دارد که این پروژه با تاخیرهای قابل توجه یا حتی شکست کامل مواجه شود. عدم اطمینان سیاسی و اقتصادی پیرامون این معامله نیز خطرات را افزایش می دهد.
علاوه بر این، پویایی در حال تغییر سیاست ایالات متحده، با ماهیت فزاینده غیرقابل پیش بینی و قطبی آن، می تواند پیامدهای مهمی برای پیمان AUKUS داشته باشد. این توافق به شدت به ایالات متحده وابسته است و هرگونه تغییر در سیاست خارجی ایالات متحده می تواند استرالیا را باز و آسیب پذیر کند.
نتیجه گیری فاولر هشیار کننده است. او پیشنهاد می‌کند که قرارداد AUKUS بازتابی از ضعف گسترده‌تر در سیاست استرالیا است، جایی که ملاحظات سیاسی کوتاه‌مدت و منافع لابی‌های قدرتمند بر منافع ملی مقدم است. او استدلال می کند که تصمیم برای پیگیری AUKUS یک اشتباه غم انگیز است که پیامدهای بلندمدتی برای حاکمیت، امنیت و جایگاه استرالیا در جهان خواهد داشت.
سلاح‌های هسته‌ای: شکست زیردریایی که حاکمیت استرالیا را غرق کرد، نقدی قدرتمند و قانع‌کننده از توافق AUKUS و پویایی سیاسی است که منجر به ایجاد آن شد. حساب تحقیق دقیق اندرو فاولر تحلیلی دقیق از خطرات و هزینه های معامله ارائه می دهد و سوالات مهمی را در مورد جهت گیری آینده سیاست خارجی استرالیا مطرح می کند.
این کتاب هشداری است برای رهبران سیاسی و شهروندان استرالیا. این به عنوان یادآور اهمیت تصمیم گیری مستقل و اصولی در سیاست خارجی و خطرات ملاحظات سیاسی کوتاه مدت است که بر منافع بلندمدت ملی برتری دارد. همانطور که استرالیا در آب های پیچیده و نامطمئن قرن بیست و یکم حرکت می کند، درس های AUKUS را نباید فراموش کرد.