جرالدین اسلاتری، رئیس گروه BHP استرالیا در هشداری جدی به صنعت معدن استرالیا هشدار داد که این کشور باید در اتکای خود به بازارهای سنتی صادرات تجدید نظر کند و برای یک چشم انداز جهانی رقابتی تر آماده شود. اسلاتری روز دوشنبه در کنفرانسی در بریزبن تاکید کرد که دوران رشد تهاجمی ناشی از رونق صنعتی شدن چین به پایان رسیده است و نقطه عطفی برای بزرگترین معدنچی جهان و همتایانش است.
اسلاتری تاکید کرد که تقاضای بی سابقه ای که زمانی برای کالاهای استرالیایی، به ویژه سنگ آهن برای تولید فولاد وجود داشت، اکنون در حال افزایش است. چین که برای چندین دهه به عنوان محرک اصلی رونق معدن استرالیا عمل کرده است، در حال گذار از دوره صنعتی شدن سریع به مرحله رشد متوسط است. این تغییر موج‌هایی را در صنعت معدن ایجاد کرده است، به طوری که بازیگران اصلی مانند BHP و گروه Rio Tinto اکنون با تغییر چشم‌انداز تقاضا دست و پنجه نرم می‌کنند.
اسلاتری گفت: «رونق صنعتی چین دوره‌ای از رشد تهاجمی را پشت سر گذاشته است. “این کالیبراسیون مجدد نیاز استرالیا به تنوع بخشیدن به استراتژی های خود و انطباق با نظم جدید معدنکاری جهانی را برجسته می کند.”
پذیرش مدیران ارشد صنعت زنگ خطری برای سیاستگذاران و سهامداران صنعت است که مدتهاست بر روی اشتهای به ظاهر سیری ناپذیر چین برای مواد خام سرمایه گذاری کرده اند.
یکی از واضح ترین نمونه های مشکلات استرالیا، بازار نیکل است که به دلیل هجوم منابع ارزان قیمت از اندونزی، رقابتی فزاینده می شود. اسلاتری خاطرنشان کرد که با سرمایه گذاری قابل توجه چین در ظرفیت پالایش، اندونزی به بازیگر مهمی در بازار جهانی نیکل تبدیل شده است. قیمت نیکل، یک ماده کلیدی برای باتری‌های خودروهای الکتریکی و سایر فناوری‌های انرژی پاک، تقریباً از سطح پایان سال 2022 به نصف کاهش یافته است و بر تولیدکنندگان پرهزینه مانند استرالیا فشار وارد می‌کند.
اسلاتری گفت: «در این دنیای در حال تغییر، رقبای زیادی وجود دارند که به شدت به دنبال سهم بازار و فناوری‌هایی هستند که هزینه‌های کمتر عرضه را کاهش می‌دهند. تحرکات در بازار نیکل به بهترین وجه این داستان را در گذشته نزدیک نشان می دهد.
تاثیر بر BHP قابل توجه بود. در اوایل سال جاری، این شرکت تصمیم دشواری را برای تعلیق موقت عملیات نیکل خود در استرالیای غربی گرفت. این حرکت بر فشار مالی ناشی از افزایش رقابت و کاهش قیمت کالاها تاکید دارد.
سخنرانی اسلاتری نگرانی های گسترده تر در مورد توانایی استرالیا برای حفظ مزیت رقابتی خود در بخش معدن جهانی را برجسته کرد. او از سیاستمداران خواست تا مشکلات مهم را حل کنند.
رژیم‌های حق‌الامتیاز بالا: اسلاتری هشدار داد که نرخ‌های حق امتیاز نسبتاً بالای استرالیا می‌تواند سرمایه‌گذاری را برای کشورهایی با سیاست‌های مالی مطلوب‌تر جذب کند.
افزایش هزینه ها: اختلافات کارگری و تقاضای اتحادیه ها برای افزایش دستمزد، هزینه های عملیاتی معدنچیان را افزایش داده است. علاوه بر این، ایالت هایی مانند کوئینزلند تغییراتی را در حق امتیاز زغال سنگ ایجاد کرده اند که سودآوری را بیشتر کاهش می دهد.
رقابت جهانی: بازارهای نوظهور، به ویژه در آسیای جنوب شرقی، به طور فعال در حال گسترش قابلیت‌های استخراج و پردازش خود هستند، اغلب با هزینه‌های کمتر.
اسلاتری با اشاره به افزایش بحث برانگیز حق امتیاز زغال سنگ کوئینزلند گفت: «کاهش درآمد شکر در درازمدت وضعیت ایالت را بهتر نمی کند اگر سرمایه گذاری به جای دیگری منحرف شود».
سخنرانی Slattery به عنوان یک فراخوان برای اقدام برای دولت و صنعت معدن عمل می کند. با رشد بازارهای سنتی مانند چین و ظهور رقبای جدید، استرالیا با یک مقطع حساس روبرو می شود. برای حفظ بخش معدن خود، این کشور باید با چشم انداز جهانی به سرعت در حال تحول سازگار شود.
با وجود چالش ها، انتقال انرژی فرصت های رشد قابل توجهی را برای معدنچیان استرالیایی فراهم می کند. کالاهایی مانند مس، لیتیوم و نیکل برای فناوری‌های انرژی پاک، از وسایل نقلیه الکتریکی گرفته تا انرژی‌های تجدیدپذیر، حیاتی هستند. با این حال، اسلاتری هشدار داد که توانایی استرالیا برای بهره مندی از این روند به رقابت پذیری آن بستگی دارد.
او با اشاره به هزینه‌های کمتر و رژیم‌های حق‌الامتیاز کارآمدتر، گفت: «سایر کشورها اغلب در موقعیت بهتری نسبت به استرالیا هستند. استرالیا برای اینکه پیشرو در صنعت معدن جهانی باقی بماند، باید سرمایه گذاری و نوآوری را در این بازارهای نوظهور تسهیل کند.
افزایش هزینه های نیروی کار و اختلافات با اتحادیه های کارگری وضعیت را پیچیده تر کرده است. معدنچیان استرالیایی با افزایش تقاضا برای دستمزدهای بالاتر، شرایط کاری بهتر و مشارکت بیشتر جامعه روبرو هستند. در حالی که این فشار روندهای اجتماعی گسترده تری را منعکس می کند، بار مالی را که شرکت های معدنی با آن مواجه هستند نیز افزایش می دهد.
علاوه بر این، انتظارات زیست محیطی و اجتماعی از معدن افزایش یافته است. جوامع و سرمایه گذاران به طور فزاینده ای از شرکت ها خواستار اتخاذ شیوه های پایدار، کاهش انتشار کربن و اولویت دادن به توسعه اقتصادی محلی هستند.
اصلاح رژیم های حق امتیاز: کاهش نرخ حق امتیاز و ایجاد یک محیط مالیاتی مطلوب تر می تواند به جذب سرمایه گذاری کمک کند.
سرمایه گذاری در فناوری: نوآوری و کارآمدتر کردن استخراج می تواند هزینه ها را کاهش دهد و رقابت را افزایش دهد.
گسترش روابط تجاری: تنوع بخشیدن به بازارهای صادراتی خارج از چین برای کاهش ریسک ها و استفاده از فرصت های جدید بسیار مهم است.
حمایت از توسعه نیروی کار: آموزش و حفظ کارگران ماهر تضمین می کند که بخش معدن استرالیا در سطح جهانی رقابتی باقی می ماند.
صنعت معدن تا حد زیادی احساسات Slattery را منعکس کرد. کارشناسان توافق دارند که کاهش تقاضا برای فولاد در چین و افزایش رقبای ارزان‌تر چالش‌های جدی ایجاد می‌کند. با این حال، بسیاری نیز فرصتی را برای استرالیا می بینند که به سمت انتقال انرژی و توسعه استراتژیک منابع خود بپردازد.
شورای معدنی استرالیا، یک نهاد صنعتی، اظهارات اسلاتری را “یادآوری به موقع” نیاز به اصلاح سیاست و سرمایه گذاری در بازارهای نوظهور خواند. این شورا در بیانیه ای اعلام کرد: بخش معدن استرالیا همیشه سنگ بنای اقتصاد بوده است. برای حفظ این موقعیت، ما باید تغییرات را بپذیریم و خود را با محیط رقابتی جهانی سازگار کنیم.