پیشرفت دفاعی استراتژیک تایوان، گزارش شده است که این کشور اولین دسته از سامانه موشکی تاکتیکی ارتش (ATACMS) را دریافت کرده است. این خرید نشان دهنده یک تقویت عمده برای توانایی حمله دوربرد تایوان در میان تنش های مداوم با چین است. تحویل ATACMS به دنبال ورود اخیر سامانه‌های موشکی توپخانه با تحرک بالا (HIMARS) به تایوان در اوایل ماه جاری صورت می‌گیرد که بر تمرکز این کشور جزیره‌ای بر مدرن‌سازی سیستم‌های دفاعی خود در شرایطی که با افزایش فشار نظامی از سوی پکن مواجه است، تاکید می‌کند.
به گفته یک منبع دولتی ناشناس، تایوان اولین دسته از موشک های ATACMS را دریافت کرده است که هر کدام حداکثر برد 300 کیلومتر دارند، اگرچه تعداد مشخصی به دلایل امنیتی فاش نشده است. این رویداد توجه منطقه ای و بین المللی را به خود جلب کرد، زیرا ورود این سیستم تسلیحاتی بر تعهد تایوان به تقویت موقعیت دفاعی خود با تسلیحات پیشرفته عرضه شده توسط ایالات متحده تأکید می کند.
تحویل اخیر ATACMS بخشی از یک قرارداد تسلیحاتی گسترده‌تر است که در ابتدا توسط ایالات متحده در دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق، در سال 2020 تصویب شد. توافق اولیه مجوز فروش 64 موشک ATACMS و 11 پرتابگر HIMARS به تایوان را صادر کرد که نشان دهنده تغییر در سیاست خارجی و استراتژی دفاعی ایالات متحده برای منطقه است. این اقدام به متحدان آمریکا در آسیا، از جمله تایوان، اجازه داد تا دسترسی بیشتری به فناوری پیشرفته موشکی داشته باشند.
در پاسخ به تهدیدات امنیتی فزاینده جمهوری خلق چین، تایوان بعداً اولویت‌های دفاعی خود را تغییر داد و سفارش را افزایش داد و درخواست 18 سامانه HIMARS اضافی و افزایش خرید ATACMS از 64 به 84 دستگاه کرد. هدف این دستور توسعه‌یافته ارائه قابلیت‌های پاسخ مقیاس‌پذیر به تایوان و افزایش انعطاف‌پذیری عملیات نظامی آن، به‌ویژه در سناریوهایی است که شامل استقرار سریع در برابر تهدیدات ورودی است.
در 9 نوامبر، وزارت دفاع ملی (MND) تأیید کرد که 11 واحد HIMARS تایوانی قبلاً در فرماندهی توپخانه 58 سپاه دهم ارتش مستقر در تایچونگ مستقر شده اند. با موشک های تازه تحویل داده شده ATACMS که به همان واحد اختصاص داده شد، سربازان تایوانی آموزش این سیستم ها را آغاز کردند و آشنایی عملیاتی با HIMARS و ATACMS را بهبود بخشیدند.
در حالی که بیانیه های رسمی ستاد ارتش همچنان محدود است، آژانس تأیید کرد که روند تحویل تسلیحات به آرامی و طبق برنامه پیش می رود، که نشان دهنده آمادگی تایوان برای ادغام این سیستم های پیشرفته در زیرساخت های دفاعی خود است.
موشک ATACMS که ابتدا توسط Ling-Temco-Vought (LTV) توسعه یافت و بعداً توسط لاکهید مارتین پالایش شد، به دلیل حملات دقیق مافوق صوت دوربرد خود شناخته شده است. این موشک با حداکثر برد حدود 300 کیلومتر، امکان حملات هدفمند به نیروهای ارزشمند دشمن را از فاصله ایمن فراهم می کند و آن را به یک مکمل ارزشمند برای استراتژی دفاعی نامتقارن تایوان تبدیل می کند.
ATACMS که از M270 Tracked Reactive Multiple Launch System (RCMS) یا M142 HIMARS بسیار متحرک مستقر شده است، انعطاف پذیری قابل توجهی را ارائه می دهد و به تایوان اجازه می دهد رویکرد دفاعی خود را برای شرایط عملیاتی خاص تنظیم کند. پرتابگرهای HIMARS به دلیل قابلیت “شلیک و غلتیدن” خود مورد ستایش قرار می گیرند که به ارتش امکان حمله و حرکت سریع برای جلوگیری از شناسایی و ضدحمله دشمن را می دهد. این ویژگی توانایی دشمن را برای هدف قرار دادن مؤثر پرتابگرهای موشکی تایوان، به ویژه در مورد عملیات آبی خاکی یا هوابرد، بسیار پیچیده می کند.
ترکیب HIMARS و ATACMS به تایوان یک مزیت تاکتیکی می دهد و توانایی آن را برای انجام حملات واکنش سریع و انجام حملات دقیق افزایش می دهد. HIMARS می‌تواند برای عملیات‌های برد کوتاه تا متوسط مورد استفاده قرار گیرد، ایده‌آل برای هدف قرار دادن نیروهای آبی خاکی چین در صورت تهاجم ساحلی، در حالی که ATACMS برد تایوان را گسترش می‌دهد و به طور بالقوه به آن اجازه می‌دهد تا به دارایی‌های استراتژیک در سرزمین اصلی چین حمله کند.
کارشناسان دفاعی خاطرنشان کردند که ادغام ATACMS در سیستم دفاعی تایوان لایه قابل توجهی از بازدارندگی را اضافه می کند. جان داتسون، معاون موسسه جهانی تایوان، بر اهمیت استراتژیک این سامانه موشکی تاکید کرد و توضیح داد که برد ATACMS به نیروهای زمینی تایوان اجازه می دهد تا مواضع ارتش آزادیبخش خلق (PLA) را در سواحل چین و احتمالاً بیشتر در داخل خاک هدف قرار دهند. او استدلال می کند که این توانایی گزینه های مهمی برای مقابله با تشدید تنش نظامی در تنگه تایوان به تایوان می دهد.
سو جی یون، تحلیلگر ارشد دفاعی در موسسه تحقیقات ملی دفاع و امنیت تایوان (INDSR) نیز از این دیدگاه حمایت می کند. وی اظهار داشت که ATACMS مکانیزم ضد حمله بسیار مورد نیاز را به تایوان ارائه می دهد که در صورت حمله اولیه قابلیت پاسخگویی را ارائه می دهد. این قابلیت موشکی، همراه با HIMARS، به تقویت انعطاف پذیری تایوان در برابر تهاجم احتمالی کمک می کند.
ورود ATACMS و HIMARS به تایوان همچنین نشان دهنده تغییر گسترده تری در سیاست خارجی و اهداف امنیتی ایالات متحده در منطقه هند و اقیانوس آرام است. در سال 2020، ایالات متحده محدودیت های طولانی مدت برد موشکی متحدان خود در آسیا از جمله ژاپن و کره جنوبی را لغو کرد. این تغییر سیاست به تایوان اجازه دسترسی به ATACMS را داد و بر تعهد ایالات متحده به تقویت قابلیت‌های دفاعی متحدانش در حالی که تهدیدات کره شمالی و چین همچنان در حال افزایش است، تاکید کرد.
برای تایوان، این سامانه های موشکی پیشرفته برای جلوگیری از تهاجم چین مهم تلقی می شوند، به خصوص که PLA به طور پیوسته در حال گسترش حضور نظامی خود در امتداد سواحل شرقی چین است. تسلیحات پیشرفته ارائه شده توسط ایالات متحده به تایوان اجازه می دهد تا توانایی های PLA را که شامل سیستم های موشکی پیشرفته و هواپیماهایی است که در محدوده عملیات تایوان قرار دارند، متعادل کند.
ایالات متحده قبلاً ATACMS را در اوکراین مستقر کرده است، جایی که آنها نقش کلیدی در حمله به نیروهای روسیه و زیرساخت ها در مناطق مورد مناقشه ایفا کرده اند. در اوکراین، حملات ATACMS موفقیت قابل توجهی در هدف قرار دادن اهداف کلیدی روسیه به دست آورد، که نشان دهنده کارایی رزمی موشک در شرایط واقعی است. با این حال، روسیه ادعا می‌کند که نیروهای دفاعی این کشور توانسته‌اند برخی از این موشک‌ها را رهگیری کنند و این نگرانی را ایجاد می‌کند که چین، با دفاع هوایی پیشرفته و قابلیت‌های جنگ الکترونیکی، می‌تواند به طور بالقوه از اقدامات مشابه برای مقابله با ATACMS تایوان استفاده کند.
در حالی که تایوان به شدت از این چالش‌ها آگاه است، انتظار می‌رود ترکیب تحرک HIMARS و برد ATACMS یک ساختار دفاعی قدرتمند ایجاد کند که به تایوان اجازه می‌دهد در بردهای طولانی با دقت و سرعت حمله کند.
از آنجایی که تایوان به دنبال تقویت قابلیت‌های دفاعی خود است، ادغام سیستم‌های HIMARS و ATACMS بخش مرکزی استراتژی بازدارندگی و واکنش سریع آن است. وزارت دفاع ملی بر اتخاذ یک وضعیت دفاعی چندلایه و بسیار متحرک، که اغلب به عنوان یک استراتژی دفاعی نامتقارن از آن یاد می شود، برای متعادل کردن مزیت های عددی و تکنولوژیکی PLA تمرکز کرده است.
سیستم ATACMS قابلیت‌های حمله دوربرد تایوان را ارائه می‌کند که می‌تواند در صورت بروز درگیری، عملیات PLA را در اوایل مختل یا آسیب برساند. این برد به تایوان اجازه می دهد تا انبارهای تدارکات، مراکز فرماندهی و شبکه های لجستیکی را هدف قرار دهد که عملیات فرود بالقوه PLA را که احتمالاً در امتداد سواحل چین متمرکز هستند، پشتیبانی می کند. توانایی این موشک برای رسیدن به حدود 300 کیلومتر به این معنی است که می توان آن را به طور موثر در برابر تاسیسات PLA با ارزش بالا بدون نیاز به اصابت از فاصله نزدیک مورد استفاده قرار داد.
HIMARS، از سوی دیگر، تطبیق پذیری تاکتیکی مورد نیاز نیروهای زمینی تایوان برای واکنش سریع و انطباقی را فراهم می کند. تحرک این سیستم آن را به یک دارایی ارزشمند در مقابله با طیف وسیعی از استراتژی های PLA، از حملات هوایی گرفته تا حملات موشکی، تبدیل می کند. پرتابگرهای HIMARS که در محدوده مناطق بالقوه فرود PLA قرار می گیرند، می توانند برای از بین بردن سرهای ساحلی مستقر شوند و نیروهای PLA را قبل از اینکه بتوانند یک سر ساحل ایجاد کنند، تضعیف می کنند.
در حالی که معرفی ATACMS و HIMARS توانایی های دفاعی تایوان را تقویت می کند، چالش های جدیدی را نیز به همراه دارد. ارتش چین که یکی از پیشرفته‌ترین ارتش‌های جهان از نظر فناوری است، از قابلیت‌های دفاع هوایی و جنگ الکترونیک قابل توجهی در امتداد سواحل خود برخوردار است. سیستم‌های راداری پیشرفته، دفاع موشکی و قابلیت‌های سایبری احتمالاً برای خنثی کردن تهدیدات موشکی وارده از تایوان استفاده می‌شوند.
پیشرفت های اخیر چین در هوش مصنوعی، نظارت ماهواره ای و اقدامات متقابل ضد موشکی ملاحظات دفاعی تایوان را پیچیده می کند. پکن در ردیابی پرتابگرهای موشک متحرک مانند HIMARS، با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین، هواپیماهای شناسایی و دارایی های ماهواره ای برای مقابله با تاکتیک های شلیک و فرار ارائه شده توسط HIMARS سرمایه گذاری کرده است. این قابلیت‌های پیشرفته بر اهمیت انعطاف‌پذیری استراتژیک تایوان در استقرار HIMARS و ATACMS در زمین‌های متنوع و تشکل‌های متفاوت برای به حداکثر رساندن انعطاف‌پذیری عملیاتی تأکید می‌کند.
تجربه اخیر روسیه در مورد ATACMS در اوکراین که وضعیت را پیچیده تر می کند، ممکن است به چین بینشی در مورد نحوه مقابله با این سیستم موشکی بدهد. اگر مسکو اطلاعات فنی و بینش های تاکتیکی خود را با پکن به اشتراک بگذارد، چین می تواند دانش ارزشمندی را به دست آورد که توانایی آن را برای دفاع از خود در برابر سامانه های مشابهی که توسط تایوان مستقر شده است، افزایش می دهد.