میتسوبیشی ژاپن اهداف دفاع هوایی جهانی را با پروژه های پیشگامانه جنگنده حمله مشترک پیش می برد

برنامه جهانی هوانوردی رزمی (GCAP)، یک همکاری دفاعی سه جانبه شامل ژاپن، ایتالیا و بریتانیا، به نقطه عطفی بزرگ رسیده است: پیمانکار دفاعی ژاپنی صنایع سنگین میتسوبیشی (MHI) از طرح های مفهومی برای هواپیماهای رزمی مشترک خود (CCA) رونمایی کرده است. این هواپیماها در کنار جت های جنگنده نسل بعدی ژاپن کار خواهند کرد، پروژه ای جاه طلبانه با هدف مدرن سازی و افزایش قابلیت های رزم هوایی در محیط امنیتی جهانی که به طور فزاینده ای متشنج است.

به عنوان یکی از شرکت کنندگان کلیدی در GCAP، MHI مفاهیم نوآورانه خود را در نمایشگاه بین المللی هوافضا 2024 که در توکیو بیگ سایت در آریاکه برگزار شد، ارائه کرد. این کشف نقش کلیدی هوش مصنوعی (AI) و سیستم‌های بدون سرنشین در جنگ‌های آینده را برجسته می‌کند و تاکید ژاپن بر ترکیب هواپیماهای سرنشین‌دار با پهپادهای خودران که توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند برای ایجاد یک سیستم رزمی قدرتمند یکپارچه را نشان می‌دهد.

GCAP که برای توسعه نسل جدید جنگنده ایجاد شد، شرکت های دفاعی پیشرو از ژاپن، بریتانیا و ایتالیا را گرد هم آورد. هدف این برنامه ایجاد یک سیستم جنگ هوایی پیشرفته تا سال 2035 است که ترکیبی از فناوری پیشرفته، هوش مصنوعی و اتوماسیون است. صنایع سنگین میتسوبیشی ژاپن به عنوان یکپارچه ساز سیستم های اصلی این پروژه عمل می کند و با سیستم های BAE انگلستان و لئوناردو ایتالیا همکاری می کند.

جنگنده پیشنهادی با شبکه‌ای از «افزونه‌های» بدون سرنشین – از جمله هواپیماهای بدون سرنشین و سایر هواپیماهای خودمختار، حسگرهای پیشرفته با هوش مصنوعی و سیستم‌های داده‌ای که قادر به تجزیه و تحلیل و پاسخگویی به تهدیدات در زمان واقعی هستند، تقویت می‌شود. هدف این دارایی ها با هم ایجاد یک دفاع و حمله چند لایه و هماهنگ است که می تواند به طور موثر با تهدیدهای مدرن از سوی دشمنانی مانند چین مقابله کند.

در این رویداد در توکیو، MHI از دو مدل مختلف CCA خود رونمایی کرد: یک “نوع عالی ISR” و یک “نوع رزمی تاکتیکی”. هر کدام برای ایفای نقش های خاصی در چشم انداز GCAP در نبرد هوایی یکپارچه طراحی شده بودند.

نوع برتر ISR که ARMDC-20X نامیده می شود، بر ماموریت های اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی (ISR) متمرکز است. وظیفه اصلی این پلت فرم شناسایی، شناسایی و انتقال اطلاعات در مورد تهدیدات احتمالی برای خدمه هواپیماهای نسل بعدی، برای افزایش آگاهی موقعیتی هواپیماهای سرنشین دار است. انتظار می رود که به عنوان یک عنصر حیاتی در تعیین مواضع دشمن، هماهنگی حملات و ارائه داده های بلادرنگ به شبکه بزرگتر نبرد عمل کند. یک ماکت در مقیاس کامل از ARMDC-20X در این نمایشگاه به نمایش گذاشته شد که توجه افراد داخلی صنعت و کارشناسان نظامی را به خود جلب کرد.

علاوه بر این، MHI یک مدل در مقیاس 1:10 از یک CCA رزمی تاکتیکی را نشان داد که دارای یک محفظه محموله داخلی است که قادر به حمل طیف وسیعی از سلاح‌ها است. این نوع نقش رزمی فعال تری خواهد داشت و به عنوان یک راهنمای وفادار برای جنگنده های سرنشین دار عمل می کند. این هواپیما قادر است با استفاده از تسلیحات مدرن با اهداف دشمن به طور مستقیم درگیر شود و در عین حال خطر خلبانان انسانی را کاهش دهد.

رونمایی از CCA توسط MHI یک گام مهم رو به جلو در توسعه تیم سرنشین دار و بدون سرنشین است، مفهومی که در سراسر جهان شتاب بیشتری می گیرد. ایده ترکیب هواپیماهای سرنشین دار با پهپادهای خودران است که می توانند برد حسگرها را افزایش دهند، قدرت آتش را افزایش دهند و بار عملیاتی جنگنده های سرنشین دار را کاهش دهند. این رویکرد امکان انجام ماموریت های انعطاف پذیرتر و پویاتر را فراهم می کند، به ویژه در محیط های مورد مناقشه که سیستم های دفاع هوایی دشمن یا فناوری رادارگریز، مانند آنچه در جت های جنگنده رادارگریز J-20 چین یافت می شود، می تواند چالشی جدی ایجاد کند.

ارائه MHI شامل شبیه‌سازی‌های ویدئویی بود که نشان می‌داد چگونه این سیستم‌های بدون سرنشین می‌توانند در کنار جت‌های جنگنده نسل بعدی ژاپن کار کنند. در این شبیه سازی، هواپیمای بدون سرنشین یک سکوی دشمن شبیه به جنگنده رادارگریز J-20 چین را شناسایی کرده و اطلاعات را به یک جنگنده سرنشین دار منتقل می کند. سپس خلبان انسانی به CCA دستور می دهد که یک موشک هوا به هوا از محل تسلیحات داخلی پرتاب کند و با موفقیت تهدید را خنثی کند.

تصویری که CCA از جنگنده J-20 Mighty Dragon می گیرد به ویژه قابل توجه است زیرا J-20 یکی از پیشرفته ترین جنگنده های رادارگریز نسل پنجم چین و دارایی کلیدی نیروی هوایی ارتش آزادیبخش خلق (PLAAF) است. کارشناسان مدت‌ها بر این باور بودند که افزایش سرمایه‌گذاری ژاپن در سیستم‌های هوایی نسل بعدی به دلیل نیاز به مقابله با افزایش نظامی چین در منطقه است.

با افزایش تنش ها در منطقه هند و اقیانوس آرام، به ویژه بر سر سرزمین های مورد مناقشه و خطوط دریایی، ژاپن توسعه نبردهای هوایی پیشرفته را برای حفظ ثبات منطقه و حفاظت از منافع خود حیاتی می بیند. استراتژی دفاعی ژاپن به طور فزاینده ای بر استفاده از هوش مصنوعی، اتوماسیون و سیستم های بدون سرنشین برای ایجاد مزیت فناوری نسبت به دشمنان بالقوه متمرکز است. ادغام CCA در GCAP بخشی از این استراتژی گسترده تر است که هدف آن تضمین برتری هوایی در هر سناریوی درگیری آینده است.

اگرچه توسعه این سکوهای بدون سرنشین مستقیماً تحت پوشش توافقنامه اصلی سه جانبه GCAP قرار نمی گیرد، مقامات MHI تأیید کردند که طرح های آنها با در نظر گرفتن جنگنده GCAP در حال توسعه است. انتظار می‌رود که هر دو نوع CCA دارای سخت‌افزار مدولار باشند که به آنها اجازه می‌دهد تا با وظایف خاص سازگار شوند و با در دسترس قرار گرفتن با فناوری‌های جدید ارتقا پیدا کنند.

یکی از جنبه های کلیدی توسعه CCA، معماری باز آن است، که تضمین می کند که سیستم ها در آینده به راحتی قابل انطباق و مقیاس پذیر هستند. این انعطاف پذیری با ظهور تهدیدهای جدید و تکامل فناوری ها ضروری است. MHI انتظار دارد یک نسخه کاملاً عملیاتی از این پهپادها برای پشتیبانی از جنگنده GCAP زمانی که در سال 2035 وارد خدمت شود، آماده باشد.

افتتاح میتسوبیشی در دوره افزایش همکاری های بین المللی در زمینه فناوری دفاعی صورت می گیرد. ژاپن از دیرباز متحد کلیدی ایالات متحده بوده است و بحث هایی در مورد پیوستن ژاپن به برنامه هوانوردی رزمی مشترک ایالات متحده (CCA) وجود دارد. در اوایل سال جاری، فرانک کندال، وزیر نیروی هوایی ایالات متحده، علاقه خود را برای همکاری با ژاپن برای توسعه هواپیماهای خودمختار مبتنی بر هوش مصنوعی ابراز کرد.

برنامه CCA همچنین به عنوان بخشی از تلاش های گسترده تر ژاپن برای نوسازی ناوگان هواپیماهای پیر خود در نظر گرفته می شود، با جنگنده GCAP که قرار است جایگزین جت های جنگنده F-2 ژاپن و سایر سکوهای قدیمی تر شود. تاکید ژاپن بر توسعه هواپیماهای خودمختار نشان دهنده تغییر به سمت راه حل های پیشرفته تر و مقرون به صرفه است که می تواند امنیت ملی را بدون تکیه صرف به جت های جنگنده سرنشین دار افزایش دهد.

رونمایی از مدل‌های MHI CCA تنها چند ماه پس از آن صورت می‌گیرد که ژاپن، بریتانیا و ایتالیا آخرین کانسپت جنگنده GCAP خود را در نمایشگاه بین‌المللی هوایی Farnborough در ماه جولای به نمایش گذاشتند. ناظران این گلایدر را عظیم توصیف کرده‌اند و نشان می‌دهند که نسل بعدی جنگنده با طراحی‌های فعلی تفاوت زیادی خواهد داشت.

انتظار می رود جنگنده GCAP به عنوان یک مرکز فرماندهی پرواز عمل کند و هواپیماهای سرنشین دار و بدون سرنشین را در حوزه های مختلف از جمله هوا، زمین، دریا و سایبری هماهنگ کند. این قابلیت چند دامنه ای حیاتی است زیرا جنگ مدرن به طور فزاینده ای به هم پیوسته و پیچیده می شود. جنگنده نسل بعدی فقط یک هواپیما نیست. این بخشی از یک سیستم هوایی رزمی گسترده‌تر است که هوش مصنوعی، قابلیت‌های سایبری و دارایی‌های فضایی را برای ارائه آگاهی موقعیتی بی‌سابقه و اثربخشی رزمی یکپارچه می‌کند.

با جنگنده GCAP و CCA های همراه که قرار است تا سال 2035 وارد خدمت شوند، ژاپن به همراه شرکای خود در GCAP، خود را در خط مقدم نوآوری دفاعی قرار می دهد. توسعه این سیستم های هوایی پیشرفته، از جمله وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین MHI، بر اهمیت هوش مصنوعی و اتوماسیون در آینده نبرد هوایی تأکید می کند. از آنجایی که ژاپن با تهدیدات منطقه‌ای رو به رشد، به‌ویژه از جانب چین مواجه است، این فناوری‌های جدید نقش مهمی در حفظ توازن قدرت در منطقه هند و اقیانوس آرام خواهند داشت.