ایالت آلاسکا صد و پنجاه و هفتمین سالگرد انتقال رسمی خود از روسیه به ایالات متحده را جشن گرفت. انتقال تاریخی 1867 در سیتکا هر ساله به عنوان روز آلاسکا جشن گرفته می شود، یک تعطیلات ملی که به یاد لحظه برافراشته شدن پرچم آمریکا بر فراز فورت سیتکا، نماد تصاحب رسمی آلاسکا است. این روز یادآور یک فصل مهم در تاریخ ایالات متحده است و مایه افتخار آلاسکا است.
واگذاری آلاسکا در سال 1867 که به طور رسمی به عنوان خرید آلاسکا شناخته می شود، تحت مدیریت رئیس جمهور اندرو جانسون صورت گرفت. ایالات متحده این قلمرو را به مبلغ 7.2 میلیون دلار از روسیه خریداری کرد، مبلغی که در آن زمان به عنوان “حماقت سوارد” مورد تمسخر قرار می گرفت، اما یکی از متحول کننده ترین سرمایه گذاری ها در تاریخ آمریکا بود. در مراسم تحویل در 18 اکتبر 1867، نیروهای ارتش ایالات متحده به سمت تپه قلعه در سیتکا حرکت کردند، جایی که پرچم روسیه پایین آمد و پرچم آمریکا به جای آن برافراشته شد. این لحظه نمادین انتقال رسمی حاکمیت بر آلاسکا از امپراتوری روسیه به ایالات متحده بود.
هر سال، سیتکا – محل پخش اصلی – میزبان اجرای مجدد مراسم تاریخی است که هزاران نفر از مردم محلی و بازدیدکنندگان را از سراسر ایالت و فراتر از آن به خود جذب می کند. این رویداد ماهیت لحظه را به تصویر می کشد، با بازسازی های تاریخی، رژه نظامی و سرگرمی های فرهنگی که شرکت کنندگان را در روح تاریخ غنی آلاسکا غرق می کند.
در حالی که مراسم برافراشتن پرچم محور اصلی روز آلاسکا است، این جشن بسیار فراتر از یک رویداد واحد است. به گفته هال اسپکمن، مدیر اجرایی انجمن تاریخی سیتکا، این تعطیلات یک یادبود یک هفته ای است که شامل رویدادهای فرهنگی و تاریخی مختلفی است. اسپکمن توضیح داد: «این خیلی یک رویداد نیست، بلکه اوج رویدادها است. “کار من ترویج و حفظ تاریخ و فرهنگ سیتکا است، اما وقتی هزاران نفر در سیتکا در مورد تاریخ سیتکا صحبت می کنند و علاقه ای به این رویداد در سراسر ایالت – و اغلب در سراسر کشور وجود دارد – بسیار جالب است.”
جشن‌های سیتکا شامل همه چیز از نمایشگاه‌های تاریخی و سخنرانی‌ها گرفته تا مسابقات آشپزی و رویدادهای اجتماعی است. آشپزی با سینه و شانه خوک انجمن تاریخی سیتکا برای خیلی ها جالب توجه است، در حالی که توپ آلاسکا یک شب موسیقی، رقص و جشن را ارائه می دهد. مدارس دولتی شهر دانش آموزان را زودتر از موعد اخراج می کنند و بسیاری از کسب و کارها درهای خود را به رسمیت شناختن این روز می بندند. کارمندان عمومی در سرتاسر آلاسکا نیز به عنوان بخشی از جشن رسمی روز مرخصی می گیرند.
فرماندار مایک دانلیوی در بیانیه ای عمومی بر اهمیت روز آلاسکا تاکید کرد و بر نقش این رویداد در ارج نهادن به تاریخ غنی و شخصیت منحصر به فرد این ایالت تاکید کرد. دانلیوی گفت: “روز آلاسکا بخش قابل توجهی از تاریخ آخرین مرز را جشن می گیرد و یادآور تاریخ غنی و متمایز آلاسکا به عنوان ایالتی پر از فرصت های بی حد و حصر، مناظر خیره کننده و منابع فراوان است.” او همچنین در مورد پیشرفت ایالت از زمان انتقال منعکس کرد و فرصت ها و منابعی را که توسعه آلاسکا را در 157 سال گذشته شکل داده است، برجسته کرد.
دانلیوی با اشاره به موقعیت این ایالت به عنوان مرکز زیبایی های طبیعی گفت: «امروز روزی است برای جشن گرفتن رشد خود به عنوان یک ایالت و قدردانی برای منابع فراوان، فرهنگ غنی و برخوردهای باورنکردنی با طبیعت که در دسترس ما آلاسکایی ها است. فرصت های اقتصادی و تنوع فرهنگی
برای درک زمینه تاریخی انتقال آلاسکا به ایالات متحده، باید به جاه طلبی های توسعه طلبانه روسیه در قرن شانزدهم نگاه کرد. امپراتوری روسیه به دلیل تمایل به دستیابی به مناطق و منابع جدید، در سراسر سیبری و آمریکای شمالی گسترش یافت. فتح خانات سیبری در سال 1581 مناطق وسیعی از سیبری را باز کرد و به نیروهای روسی اجازه داد تا تنها در شش دهه به اقیانوس آرام برسند. تجارت سودآور خز و همچنین تمایل روسیه به گسترش ایمان ارتدکس، توسعه را تسهیل کرد.
در سال 1741، کاشف روسی ویتوس برینگ، سفری را در سراسر تنگه ای که اکنون نام او را به خود اختصاص داده است، هدایت کرد و رسماً علاقه روسیه به آمریکای شمالی را نشان داد. ماموریت برینگ محموله های ارزشمندی از سمورهای دریایی، روباه و فوک های خزدار را به ارمغان آورد که پوست آنها در بازار بین المللی قیمت بالایی داشت. این جرقه شوری خز را در آلاسکا برانگیخت که کاشفان و بازرگانان را به این منطقه کشاند.
با این حال، با وجود منابع طبیعی فراوان، آلاسکا مکان دشواری برای سکونت بود. جمعیت روسیه در آلاسکا هرگز از 800 نفر تجاوز نکرد و آب و هوای سخت کشاورزی را با مشکل مواجه کرد. در نتیجه، تلاش های روسیه برای ایجاد مستعمره پایدار در آلاسکا با موانع قابل توجهی روبرو شد. در اواسط قرن نوزدهم، آلاسکا برای امپراتوری روسیه بیشتر به یک بار مالی تبدیل شده بود تا دارایی.
مبارزات اقتصادی روسیه در دهه 1860، همراه با هزینه های جنگ کریمه، مقامات را بر آن داشت تا به فکر فروش آلاسکا باشند. تجارت خز کاهش یافت و مستعمره دیگر سودآور نبود. علاوه بر این، موقعیت دور آلاسکا دفاع را دشوار می کرد و روسیه نسبت به حضور رو به رشد بریتانیا در همسایه همسایه کانادا محتاط بود.
مذاکرات برای فروش آلاسکا در مارس 1867 زمانی که وزیر امور خارجه ایالات متحده ویلیام سوارد با سفیر روسیه، ادوارد د استوکل گفتگو کرد، به طور جدی آغاز شد. علیرغم مزایای استراتژیک خرید آلاسکا، عموم مردم آمریکا در ابتدا شک داشتند. بسیاری آلاسکا را به عنوان یک زمین بایر بی ثمر می دانستند و این خرید را با تمسخر “حماقت سیوارد” نامیدند. با این حال، دید سویارد از آلاسکا به عنوان سرزمین فرصت ها در نهایت نتیجه داد.
برای روسیه، فروش آلاسکا به ایالات متحده منطقی استراتژیک بود. این به روسیه اجازه داد تا غرامت مالی دریافت کند و در عین حال از خطر از دست دادن قلمرو به بریتانیا، رقیب استعماری روسیه جلوگیری کند. علاوه بر این، مقامات روسی معتقد بودند که ایالات متحده با تمایلات توسعه طلبانه خود، در نهایت بر تمام آمریکای شمالی تسلط خواهد یافت. فروش آلاسکا به روسیه این امکان را داد تا ضمن تقویت روابط با ایالات متحده، از شر یک مستعمره دور افتاده و گران قیمت خلاص شود.
افکار عمومی در ایالات متحده پس از کشف طلا در نوم، آلاسکا، در سال 1899 به شدت تغییر کرد. هجوم طلا هجوم مهاجران را به منطقه آورد، اقتصاد آلاسکا را متحول کرد و اهمیت آن را برای ایالات متحده تقویت کرد. و اهمیت اقتصادی در دهه های بعد، به اوج خود رسید که در 3 ژانویه 1959 به عنوان چهل و نهمین ایالت به اتحادیه پذیرفته شد.
امروزه تصاحب آلاسکا به عنوان یک دستاورد برجسته در سیاست خارجی آمریکا تلقی می شود. منابع طبیعی وسیع این قلمرو، از جمله نفت، گاز طبیعی و شیلات، به رشد اقتصادی و اهمیت جهانی آن کمک کرده است. چیزی که زمانی خریدی احمقانه به حساب می آمد یکی از موفق ترین تصاحب زمین در تاریخ ایالات متحده بود.
علیرغم قانونی بودن انتقال سال 1867، در سالهای اخیر سخنان مقامات و مفسران روسی که ادعا می کردند آلاسکا باید به روسیه بازگردانده شود، تجدید قوا شده است. این لفاظی پس از فرمانی که در اوایل سال 2024 توسط رئیس جمهور ولادیمیر پوتین برای تخصیص بودجه برای مطالعه و ثبت اموال روسیه در خارج از کشور، از جمله در قلمروهای سابق امپراتوری روسیه، امضا شد، شتاب بیشتری گرفت.
اگرچه در این فرمان به طور خاص به آلاسکا اشاره نشده بود، وبلاگ نویسان و مفسران جنگ آن را به عنوان اعلامیه ضمنی مبنی بر نامعتبر بودن فروش 1867 تفسیر کردند. در یک جلسه پرسش و پاسخ در سال 2014، پوتین خود فروش آلاسکا را “ارزان” خواند، اگرچه ارزش این انتقال را کم اهمیت جلوه داد. با این وجود، سرگئی میرونوف، معاون روس، به احتمال بازگشت سرزمین های سابق روسیه، از جمله آلاسکا، در تغییرات ژئوپلیتیکی آینده اشاره کرد.
دیمیتری مدودف، رئیس‌جمهور سابق روسیه نیز در مورد واکنش وزارت خارجه آمریکا به این اظهارات شوخی کرد و گفت که اگرچه این لفاظی تا حد زیادی نمادین است، اما منعکس کننده تنش‌های ژئوپلیتیک عمیق‌تر بین روسیه و ایالات متحده است.