یک حمله استراتژیک در پس زمینه یک درگیری طولانی


حمله به سیستم دفاع هوایی اوکراین، احتمالا PAC-3/PAC-2 Patriot

در 9 اکتبر 2024، وزارت دفاع روسیه تصاویری از انهدام باتری سامانه موشکی ضدهوایی اوکراینی “پاتریوت” در نزدیکی پاشنایا بالکا در منطقه دنیپروپتروفسک منتشر کرد. RuMoD مدعی است که سامانه موشکی بالستیک اسکندر برای انهدام اجزای حیاتی سامانه پدافند هوایی پاتریوت از جمله ایستگاه های رادار و کنترل به همراه پرسنل اوکراینی استفاده شده است. این توسعه نشان دهنده یک عقب گرد تاکتیکی برای پدافند هوایی اوکراین است و منعکس کننده نگرانی های عمیق تر در مورد توازن قدرت بین نیروهای اوکراین و روسیه در درگیری فعلی است.

به گزارش RUMO، این حمله توسط خدمه مجتمع موشکی «اسکندر ام» علیه لشکر اوکراینی سامانه پدافند هوایی «پاتریوت» که در منطقه پاشنه بالکا قرار داشت انجام شد. وزارت دفاع روسیه مدعی است که این حمله دارایی های کلیدی سیستم دفاع هوایی اوکراین از جمله رادار چند منظوره AN/MPQ-65، ایستگاه کنترل تسلیحات AN/MSQ-104 و حداقل یک پرتابگر سیستم پاتریوت را نابود کرده است. بر اساس گزارش ها، یک پرتابگر دیگر نیز در جریان این حمله آسیب دیده است.

این حمله با دقت بالا در حدود 250 کیلومتری از سایت های پرتاب احتمالی اسکندر-ام در خاک روسیه انجام شد. اسکندر-ام یک موشک بالستیک کوتاه برد (SBM) است که بسته به نوع آن قادر است اهدافی را با دقت بالا در برد تا 500 کیلومتر مورد اصابت قرار دهد. این هواپیما به دلیل قابلیت مانور پیشرفته خود، از جمله مانورهای فرار در مرحله نهایی پرواز، شناخته شده است که رهگیری توسط سیستم های پدافند هوایی را بسیار دشوار می کند.

به نظر می رسد فیلم منتشر شده توسط RuMoD در نور روز گرفته شده است و به وضوح سیستم های راداری و پرتاب کننده های موشک در مواضع اوکراین را نشان می دهد. با این حال، این فیلم میزان کامل تخریب ادعا شده توسط RuMoD را منعکس نمی کند، زیرا برخی از آسیب ها به انفجارهای ثانویه مربوط می شود که پس از اصابت موشک رخ داده است.

انهدام یک دارایی با ارزش مانند سامانه پدافند هوایی پاتریوت سؤالاتی را در مورد انتخاب های استراتژیک نیروهای اوکراینی ایجاد می کند. به نظر می‌رسد که اوکراین با ذخیره محدودی از سامانه‌های پاتریوت، این دارایی‌های ارزشمند را در موقعیت‌هایی قرار می‌دهد که در برد آسان حملات موشکی روسیه مانند اسکندر-ام هستند. این امر به ویژه با توجه به نقش سیستم پاتریوت در دفاع در برابر موشک های کروز، موشک های بالستیک و تهدیدات هوایی پیشرفته نگران کننده است.

ناظران بر این باورند که استراتژی دفاع هوایی اوکراین ممکن است بیش از حد بر پیروزی های سریع و قابل مشاهده رسانه ای متمرکز باشد تا یک استراتژی بلند مدت که هدف آن عقب راندن مداوم نیروهای روسیه است. با قرار دادن باتری پاتریوت در چنین مکان آسیب‌پذیر، به نظر می‌رسد که اوکراین نیازهای فوری دفاعی، شاید پاسخگویی به تهدیدات هوایی و موشکی خاص روسیه را به جای محافظت از پدافند هوایی خود در برابر اقدامات تلافی‌جویانه قابل پیش‌بینی روسیه، در اولویت قرار داده است.

یکی از جنبه های استراتژی روسیه که در این درگیری آشکار شده است، استفاده از موشک های کروز و سایر تهدیدات هوایی برای تحریک پدافند هوایی اوکراین است. با انجام این کار، نیروهای روسی می توانند مکان سامانه های پدافند هوایی اوکراین را از طریق انتشار رادار یا مسیرهای پرتاب موشک شناسایی کنند. هنگامی که این مکان ها شناخته می شوند، به اهداف اصلی برای حملات بعدی مانند حمله نزدیک پاشنایا بالکا تبدیل می شوند.

حمله به سیستم دفاع هوایی اوکراین، احتمالا PAC-3/PAC-2 Patriot. روس ها رادار AN/MPQ-53/56 را به همراه AN/MSQ-104 ESC (ایستگاه کنترل رزمی) به درستی هدف قرار دادند. این تصمیم درستی بود، به جای اینکه به سراغ 2 گوشی تقسیم شده M901/M903 بروید. پرتاب قابل مشاهده
حمله به سیستم دفاع هوایی اوکراین، احتمالا PAC-3/PAC-2 Patriot.
روس ها رادار AN/MPQ-53/56 را به همراه AN/MSQ-104 ESC (ایستگاه کنترل سلاح) به درستی هدف قرار داده اند.
این تصمیم درستی بود به جای اینکه 2 گوشی M901/M903 را جدا کنیم. پرتاب قابل مشاهده

در این حادثه خاص، وبلاگ نویسان روسی پیشنهاد کردند که باتری پاتریوت برای مقابله با موشک های کروز روسیه از UMPK که توسط جنگنده بمب افکن های Su-34 پرتاب شده است، مستقر شده است. این بمب‌های کروز تهدید قابل‌توجهی برای تأسیسات نظامی و تمرکز نیروهای اوکراینی به‌ویژه در مناطقی مانند Dnipropetrovsk و Pavlograd است. با ردیابی مسیر پرتاب موشک های پاتریوت، نیروهای روسی توانستند محل تقریبی سامانه پدافند هوایی را مشخص کرده و با حمله موشکی اسکندر-ام آن را منهدم کنند.

موشک بالستیک اسکندر-ام که در این حمله مورد استفاده قرار گرفت، دارایی مهمی در زرادخانه روسیه در طول جنگ بوده است. اسکندر-ام که به دلیل توانایی خود در فرار از رادارهای دشمن و دفاع ضد موشکی شناخته می شود، در طول پرواز تا ارتفاع تقریباً 100 کیلومتری بالا می رود و پس از آن مانورهای پیچیده ای را انجام می دهد که ردیابی و شکست سامانه های پدافند هوایی را دشوار می کند. اسکندر-ام علاوه بر مانورپذیری، قادر به رهاسازی طعمه ها در حین فرود است که توانایی سامانه های راداری دشمن برای شناسایی و رهگیری آن را پیچیده تر می کند.

فیلم منتشر شده توسط RuMoD مسیر پرتاب کم عمق موشک‌های پاتریوت را نشان می‌دهد که نشان می‌دهد اسکندر-ام شناسایی شده است اما با موفقیت از رهگیری از طریق رویکرد در ارتفاع پایین و مانورهای فراری فرار کرده است. با وجود شناسایی زودهنگام، سامانه پدافند هوایی اوکراین نتوانست این موشک را قبل از اصابت به هدف خنثی کند.

یکی از عناصر کلیدی این حمله، که لایه دیگری از فتنه را اضافه می کند، وجود فیلم های نظارتی است که توسط یک هواپیمای بدون سرنشین نامحسوس گرفته شده است که گمان می رود Supercam روسیه باشد. اعتقاد بر این است که پهپاد شناسایی سوپرکام دارای برد 200 تا 250 کیلومتر است و در برابر تداخل جنگ الکترونیک (EW) مقاوم است. این واقعیت که چنین فیلم کنترلی واضح و عینی گرفته شده است نشان می دهد که نیروهای اوکراینی از حضور این پهپاد بی اطلاع بوده اند و آسیب پذیری دیگری را در سیستم دفاعی آنها برجسته می کند.

این فیلم نه تنها دقت و کارایی اسکندر ام را نشان می‌دهد، بلکه نشان می‌دهد که چگونه سامانه‌های پدافند هوایی اوکراین توسط اطلاعات روسیه به دام افتاده است.

یکی از گیج‌کننده‌ترین جنبه‌های این حادثه این است که چرا اوکراین باتری پاتریوت را در محدوده موشک‌های اسکندر-M روسی قرار داد. با توجه به اهمیت استراتژیک سیستم پاتریوت، تعجب آور است که اقدامات گسترده تری برای پنهان کردن یا محافظت از باتری در برابر حملات روسیه انجام نشده است. این می تواند به دلایل متعددی از جمله نیاز به مقابله با تهدید فوری هوا ناشی از بمب های سرخورده روسی در جهت زاپوروژیه باشد.

اخیراً، نیروهای روسیه استفاده خود از بمب‌های کروز را افزایش داده‌اند، به‌ویژه در منطقه زاپوروژیه، جایی که بنا بر گزارش‌ها، نیروهای اوکراینی توسط حملات هوایی دوربرد غافلگیر شدند. این منطقه قبلاً مورد اصابت بمب های سرخورده قرار نگرفته بود، بنابراین می توان حدس زد که خارج از برد هواپیماهای سوخو-34 روسیه است. استقرار باتری پاتریوت در نزدیکی پاشنایا بالکا ممکن است پاسخی به این تغییرات دینامیک میدان نبرد باشد.

از دست دادن باتری پاتریوت با توجه به تعداد محدود این سامانه ها در اوکراین، ضربه مهمی به قابلیت های دفاع هوایی این کشور است. با تداوم تهاجم روسیه و تهدید سیستم های موشکی پیشرفته تر، مانند نوع اسکندر با برد 1000 کیلومتری شایعه شده، توانایی اوکراین برای دفاع در برابر حملات موشکی بیشتر تضعیف خواهد شد.

ناظران نظامی روسیه خاطرنشان می کنند که تولید موشک اسکندر-ام از زمان آغاز درگیری افزایش قابل توجهی داشته است و انواع جدید به طور بالقوه برد گسترده ای را ارائه می دهند. آخرین گزارش ها حاکی از آن است که اسکندر-ام که از منطقه کورسک پرتاب شد، توانست هدفی را در منطقه ژمرینکا در اوکراین در برد 750 کیلومتری مورد اصابت قرار دهد که بسیار فراتر از برد معمولی اسکندر-ام استاندارد است. . اگر نسخه دوربرد این موشک با نام آزمایشی اسکندر-1000 واقعاً عملیاتی شود، می‌تواند در آینده به مشکل بزرگ‌تری برای پدافند هوایی اوکراین تبدیل شود.

انهدام باتری پاتریوت در نزدیکی پاشنایا بالکا نمادی از توسعه تاکتیک ها و فناوری مورد استفاده هر دو طرف در این درگیری است. از یک سو، نیروهای روسی به تطبیق استراتژی خود ادامه می دهند و از ترکیبی از حملات موشکی و پهپادهای شناسایی برای سرکوب پدافند هوایی اوکراین استفاده می کنند. از سوی دیگر، نیروهای اوکراینی با نیاز به حفاظت از دارایی های دفاع هوایی محدود خود دست و پنجه نرم می کنند و در عین حال با طیف وسیعی از تهدیدات روسیه، از موشک های کروز گرفته تا بمب های کروز مقابله می کنند.

با طولانی شدن جنگ، توازن قوا در دفاع هوایی و موشکی ممکن است به طور فزاینده ای به نفع روسیه باشد، به ویژه اگر این کشور به ارتقا و استقرار سامانه هایی مانند اسکندر-ام ادامه دهد. برای اوکراین، از دست دادن باتری پاتریوت نه تنها به معنای یک شکست تاکتیکی، بلکه یک چالش استراتژیک است که مستلزم اصلاح مجدد استراتژی دفاع هوایی این کشور در آینده است. بدون دفاع موثرتر و استقرار این سیستم ها، اوکراین ممکن است به طور فزاینده ای در برابر حملات هوایی و موشکی روسیه در مناطق حساس آسیب پذیر شود.

دیدگاهتان را بنویسید