توانایی های دریایی چین و تصاویر اخیر از کشتی تهاجمی آبی خاکی Type-076 نیروی دریایی چین، توسعه سریع این کشتی را نشان می دهد که باعث ایجاد علاقه و گمانه زنی در محافل دفاعی در سراسر جهان شده است. این کشتی که در حال حاضر در کارخانه کشتی سازی جزیره چانگ شینگ شانگهای در حال ساخت است، وعده بازتعریف عملیات آبی خاکی و هوابرد برای نیروهای مسلح چین را می دهد.
کشف دو ابرساختار جزیره ای کشتی که از ویژگی های بارز طراحی آن است، توجه گسترده ای را به خود جلب کرد. این ویژگی‌ها نشان‌دهنده انحراف از کشتی‌های آبی-خاکی سنتی است و بر جاه‌طلبی‌های چین برای ترکیب عملیات هوایی پیچیده‌تر با قابلیت‌های جنگ آبی خاکی تاکید می‌کند.
در سپتامبر 2024، تحلیلگران و علاقه مندان نظامی برای اولین بار تصویر واضحی از پیکربندی منحصر به فرد Type-076 دریافت کردند. در 26 سپتامبر، تصاویری منتشر شد که نشان می داد یکی از ابرسازه ها در جزیره دوقلو نصب می شود و چند روز بعد جزیره دوم نصب می شود. در 3 اکتبر، عکس‌های نزدیک تأیید کردند که هر دو جزیره با داربست احاطه شده بودند، اما محکم در جای خود قرار داشتند و به درک بهتری از شکل کلی کشتی و قابلیت‌های آن کمک می‌کردند.
این دو ساختار جزیره ای شواهدی از رویکرد در حال تحول چین به جنگ دریایی، به ویژه در مدیریت چالش های دوگانه عملیات آبی خاکی و هوابرد است. همانطور که ساخت و ساز پیشرفت می کند، Type-076 در حال تبدیل شدن به مرکز استراتژی دریایی چین است و عناصر دوزیست و ناو هواپیمابر را در یک کشتی چند منظوره ترکیبی ترکیب می کند.
تایپ 076 جانشین کشتی تهاجمی آبی-خاکی تایپ 075 چینی است که در حال حاضر چشمگیر است، اما نشان دهنده یک جهش تکنولوژیک به جلو است. با طول تقریبی 260 متر و عرض 52 متر، تایپ 076 دارای عرشه پروازی است که بیش از 13500 متر مربع، معادل سه زمین فوتبال آمریکایی را پوشش می دهد. این باعث می شود نه تنها بزرگترین کشتی تهاجمی آبی خاکی تولید شده توسط چین، بلکه بزرگترین در نوع خود در جهان باشد.
عرشه پرواز گسترده بر تمرکز کشتی بر عملیات هوایی تأکید دارد و آن را به عنوان سکوی پرتاب هواپیماهای بدون سرنشین و هواپیماهای بال ثابت علاوه بر هلیکوپترها قرار می دهد. این نشان می دهد که Type-076 نقش مهمی در طراحی نیروی هوایی چین ایفا خواهد کرد، به ویژه در سناریوهای آبی خاکی که کنترل آسمان می تواند حیاتی باشد.
بارزترین ویژگی Type-076 طراحی جزیره‌ای دوقلو آن است، پیکربندی که معمولاً در ناوهای هواپیمابر بزرگ مانند کلاس ملکه الیزابت نیروی دریایی سلطنتی یافت می‌شود. تصمیم برای قرار دادن دو جزیره در یک فروند کشتی غیر متعارف است، اما دارای تعدادی مزیت استراتژیک است.
اول، جداسازی جزایر امکان مدیریت کارآمدتر عملیات کشتی و ترافیک هوایی را فراهم می کند. یک جزیره برای ناوبری و کنترل کشتی است و دیگری منحصراً برای عملیات پروازی. این ساده‌سازی مسئولیت‌ها کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که عملیات هوایی به آرامی و بدون دخالت سایر عملیات‌های دریایی انجام می‌شود.
طراحی دو جزیره همچنین با کاهش تلاطم هوا در بالای عرشه پرواز، آیرودینامیک را بهبود می بخشد – عاملی که می تواند در هنگام برخاستن و فرود بسیار مهم باشد. آزمایش‌های تونل باد انجام‌شده بر روی کشتی‌های مشابه نشان داده است که جداسازی این روسازه‌ها تلاطم هوا را به حداقل می‌رساند و ایمنی کلی و راندمان پرواز را بهبود می‌بخشد.
علاوه بر این، آرایش دو جزیره فضای ارزشمند عرشه را برای قرار دادن هواپیماها و پهپادهای بیشتری آزاد می کند. با توزیع روبنا، طراحی از جزیره بزرگ و فضاگیر معمولی کشتی های آبی خاکی قدیمی جلوگیری می کند. این نوآوری به Type-076 اجازه می‌دهد تا توانایی‌های عملیاتی خود را به‌ویژه از نظر کنترل هواپیماهای بدون سرنشین بزرگ و هواپیماهای بال ثابت به حداکثر برساند.
شاید نوآورانه ترین جنبه Type-076 گنجاندن سیستم پرتاب الکترومغناطیسی هواپیما (EMALS) باشد که معمولاً برای ناوهای هواپیمابر محفوظ است. در صورت تایید، این اولین بار خواهد بود که چنین سیستمی بر روی یک کشتی آبی خاکی نصب می شود که تمایل چین به گسترش قابلیت های هوانوردی دریایی خود را بیشتر نشان می دهد.
EMALS پرتاب هواپیماها و پهپادهای سنگین‌تر را امکان‌پذیر می‌کند و مزیت قابل توجهی نسبت به منجنیق‌های بخار سنتی دارد. این سیستم از انرژی الکترومغناطیسی استفاده می کند تا هواپیما را روانتر و کارآمدتر پرتاب کند و باعث کاهش ساییدگی و پارگی در مکانیسم استارت و هواپیما شود. همچنین می‌تواند پهپادهای کوچکتر و سبک‌تر را با حداقل قدرت پرتاب کند و انعطاف‌پذیری عملیاتی را در انواع سناریوهای جنگی ارائه دهد.
اضافه شدن EMALS نشان می دهد که Type-076 برای بهره برداری از تجهیزات هوایی مختلف، از هواپیماهای بدون سرنشین شناسایی کوچکتر تا هواپیماهای بدون سرنشین بزرگتر و سنگین تر (UCAV) طراحی شده است. همچنین انتظار می‌رود این کشتی دارای تجهیزات مهاری باشد که به آن امکان می‌دهد هواپیماهای بال ثابت را بلند کند و نقش دوگانه خود را به عنوان یک کشتی تهاجمی آبی خاکی و یک سکوی عملیات هوایی قدرتمند بیشتر تقویت کند.
یکی دیگر از ویژگی های برجسته در Type-076 سیستم کنترل هواپیمای پیچیده آن است که شامل چندین آسانسور است که برای انتقال هواپیما بین آشیانه و عرشه پرواز طراحی شده است. دو آسانسور اصلی – یکی در سمت عقب و دیگری در سمت بندر – حرکت سریع هواپیما را تضمین می کند که به کشتی اجازه می دهد سرعت بالایی از عملیات هوایی را حفظ کند.
در جنگ های دریایی مدرن، توانایی استقرار سریع و بازگشت هواپیماها ضروری است. سیستم بالابر پیشرفته Type-076، همراه با کابین جادار آن، امکان کنترل همزمان چندین هواپیما از جمله هلیکوپتر، پهپاد و هواپیمای بال ثابت را فراهم می کند. این باعث می‌شود که کشتی برای ماموریت‌های تهاجمی آبی خاکی و عملیات ضد هوایی در محیط‌های مورد بحث مناسب باشد.
اگرچه Type-076 دارای یک رمپ سنتی ایرفویل نیست – ویژگی که به هواپیما کمک می کند از باندهای کوتاه بلند شود – سیستم EMALS احتمالاً چنین رمپ را غیر ضروری می کند. یک سیستم پرتاب الکترومغناطیسی می تواند بالابر لازم را برای برخاستن هواپیماهای سنگین تر بدون سکوی پرش فراهم کند و بر تمرکز کشتی بر فناوری پیشرفته هوانوردی تأکید بیشتری دارد.
Type 076 نشان دهنده کلاس جدیدی از کشتی های جنگی هیبریدی است که عناصر کشتی های آبی خاکی سنتی را با قابلیت های ناوهای هواپیمابر ترکیب می کند. طراحی آن نقش دوگانه ای را ارائه می دهد: انتقال نیروها و وسایل نقلیه برای عملیات های آبی خاکی، در حالی که پشتیبانی هوایی قابل توجهی توسط هواپیماهای بدون سرنشین و هواپیماها را فراهم می کند.
این قابلیت هیبریدی، Type-076 را در موقعیت منحصر به فردی بین کشتی‌های تهاجمی آبی خاکی فعلی چین، مانند Type-075، و ناوهای هواپیمابر پیشرفته‌تر کلاس فوجیان قرار می‌دهد. توانایی این کشتی در پرتاب و بلند کردن هواپیماهای بال ثابت، همراه با یک عرشه پرواز بزرگ و سیستم های پرتاب پیشرفته، آن را از سایر کشتی های آبی خاکی در حال خدمت متمایز می کند.
در جنگ آبی خاکی، برتری هوایی اغلب عامل تعیین کننده در تعیین موفقیت یک عملیات است. تایپ-076 با قابلیت‌های هوایی پیشرفته‌اش، به نیروهای چینی مزیت قابل توجهی در این زمینه می‌دهد و به آنها اجازه می‌دهد در طول حملات آبی خاکی و سایر عملیات‌های ساحلی بر آسمان تسلط پیدا کنند.
در حالی که پیکربندی دو جزیره ای Type-076 برای یک کشتی آبی-خاکی پیشگامانه است، بی سابقه نیست. این مفهوم در سایر کشتی‌های جنگی بزرگ، به ویژه ناوهای هواپیمابر کلاس ملکه الیزابت نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا استفاده شده است. همچنین در اسکله هلیکوپتر دوزیست کلاس Trieste ایتالیا (LHD) یافت می‌شود، کشتی‌ای که از نظر اندازه به Type-076 نزدیک‌تر است.
علاوه بر این، یک پروژه جزیره دوقلو برای ناو هواپیمابر آینده هند ویشال در دست بررسی است. در سال 2019، BAE Systems طرحی با الهام از ملکه الیزابت برای Vishal پیشنهاد کرد که بر محبوبیت روزافزون این پیکربندی در معماری مدرن دریایی تأکید کرد.
طرح دو جزیره، تعدادی از مزایای عملیاتی، به ویژه از نظر عملکرد پرواز، ارائه می دهد. با جداسازی ناوبری و کنترل پرواز کشتی، این طراحی امکان کنترل کارآمدتری بر دارایی های هوایی را فراهم می کند. در مورد Type-076، که انتظار می‌رود انواع هواپیماها از جمله پهپادهای بزرگ با بال ثابت را به کار گیرد، پیکربندی دو جزیره بسیار کاربردی است.
علاوه بر این، طراحی دو جزیره مشخصات آیرودینامیکی کشتی را بهبود می بخشد، تلاطم هوا را در بالای عرشه پرواز کاهش می دهد و ایمنی برخاست و فرود را بهبود می بخشد. این باعث می شود تا Type-076 یک پلت فرم بسیار موثر برای عملیات هوایی با سرعت بالا، حتی در آب و هوای چالش برانگیز یا محیط های رقابتی باشد.
کشتی تهاجمی آبی-خاکی Type-076 نشان دهنده جهش قابل توجهی در توانایی های دریایی چین است که نقش جنگ آبی خاکی و برتری هوایی را در یک کشتی هیبریدی ترکیب می کند. طراحی جزیره‌ای دوقلو، عرشه پرواز جادار و سیستم‌های پرتاب پیشرفته آن را به یک پلتفرم عالی برای عملیات‌های آبی خاکی و پرتاب نیروی هوایی تبدیل کرده است.
همانطور که Type-076 پیشرفت می کند، مشخص می شود که این کشتی نقش محوری در استراتژی دریایی چین ایفا می کند و توانایی انجام عملیات هوایی با سرعت بالا در حمایت از حملات آبی خاکی را برای این کشور فراهم می کند. با فناوری پیشرفته و طراحی خلاقانه، Type-076 قرار است بازی را در دنیای جنگ دریایی، نه تنها برای چین، بلکه برای چشم انداز نظامی جهانی به طور کلی تغییر دهد.