غم و اندوه در شهر کوچک لان ساک در مرکز تایلند در حالی که خانواده ها و دوستان روز پنجشنبه برای عزاداری برای زندگی 20 کودک خردسال و سه معلم که در آتش سوزی هولناک اتوبوس جان باختند گرد هم آمدند. تشییع جنازه دسته جمعی که در مدرسه Wat Khao Phraya Sangkharam برگزار شد، یک رویداد غم انگیز بود که با آداب بودایی و احساس غم انگیزی که ملت را تکان داد، مشخص شد.
سالن بزرگ مدرسه به دریایی از تابوت‌های سفید و طلایی تبدیل شد که هر کدام نشان‌دهنده یک زندگی کوتاه به طرز غم‌انگیزی بود. بستگان غذا، لباس و اسباب‌بازی‌ها را روی برخی از تابوت‌ها قرار دادند، نمادی از عشق و خاطراتی که دیگر با عزیزان از دست رفته خود به اشتراک نمی‌گذارند. این صحنه یادآور شکنندگی زندگی و درد غیرقابل تصور از دست دادن فرزند بود.
در میان شرکت کنندگان در مراسم، یکی از اعضای خانواده سلطنتی تایلند بود که مراسم تشییع جنازه سنتی بودایی را با آب پاشیدن تابوت ها انجام داد، حرکتی که نماد پاکسازی و شستن رنج است. نماینده سلطنتی همچنین با گذاشتن تاج گل به همراه خانواده های عزاداران عزای ملی اعلام کرد. مراسم تشییع جنازه که مملو از هق هق‌های بی‌صدا والدین، معلمان و مردم شهر بود، نگاهی اجمالی به غم و اندوه جمعی که لان ساک و کل کشور را پس از این فاجعه فراگرفته بود.
روز سه شنبه، سفری پر از هیجان و شادی جوانی به مرگبارترین تصادف جاده ای تایلند در یک دهه اخیر تبدیل شد. اتوبوس حامل دانش‌آموزان و معلمان مدرسه Wat Khao Praya Sankharam دچار آتش سوزی شد و با گسترش آتش با سرعت وحشتناک، بسیاری در داخل آن محبوس شدند. اگرچه 19 کودک و سه معلم موفق به فرار شدند، 16 نفر از بازماندگان در بیمارستان باقی مانده اند که برخی از آنها جراحات جدی دارند.
مقامات هنوز علت دقیق آتش سوزی را مشخص نکرده اند. راننده اتوبوس که از محل متواری شد اما بعداً تسلیم شد، به دلیل رانندگی بی احتیاطی منجر به فوت و جراحت بدنی متهم شد. بررسی های اولیه حاکی از آن است که اتوبوس تعادل خود را از دست داده و مانع بتنی را خراشیده و احتمالاً باعث آتش سوزی شده است. این وسیله نقلیه با گاز طبیعی فشرده (CNG) کار می‌کرد و بعداً مشخص شد که 11 کپسول گاز حمل می‌کرد، علی‌رغم اینکه فقط مجاز به حمل شش کپسول بود. سوخت بیش از حد می توانست به آتش سوزی دامن بزند و یک حادثه غم انگیز را به تلفات جانی فاجعه بار تبدیل کند.
پس از فاجعه، امواج ضربه ای در سراسر تایلند احساس شد. روز پنجشنبه صدها نفر از جمله مقامات ارشد دولتی برای تجلیل از آنها گرد هم آمدند. پرمپون چیدچوب وزیر آموزش و پرورش از جمله مقاماتی بود که به خانواده های قربانیان کمک مالی ارائه کرد. حضور او بازتابی از تعهد دولت برای حمایت از کسانی بود که در این فاجعه آسیب دیده بودند، هرچند که اندوهی را که در چهره والدین عزادار و اعضای جامعه حک شده بود کم کرد.
وزیر چیدچوب تأیید کرد که “مراسم شایستگی” – آیین های بودایی برای تکریم و حمایت از ارواح مردگان – برای قربانیان سازماندهی شده است. وی توضیح داد که این مراسم نه تنها برای دعا برای جان باختگان، بلکه برای طلب دعای خیر برای بازماندگان مجروحان بود که هنوز بسیاری از آنها در بیمارستان ها برای بهبودی خود می جنگند.
وزیر امور خارجه گفت: قلب ما برای خانواده هایی است که خیلی از دست داده اند و همچنان برای دانش آموزانی که در حال بهبودی هستند دعا می کنیم.
این مراسم عمیقا مذهبی در هر گوشه تایلند گسترش یافت. مدارس سراسر کشور یاد و خاطره کودکان و معلمان فوت شده را با یک دقیقه سکوت گرامی داشتند و گل های سفید گذاشتند. این یک عزاداری جمعی بود که معلمان، دانش آموزان و شهروندان عادی در همبستگی با لان سکام ایستاده بودند. بسیاری ابراز ناباوری کردند که چنین حادثه هولناکی می تواند جان بسیاری از جوانان را در یک لحظه بگیرد.
در حالی که خانواده ها غمگین هستند، آماده سازی برای مراسم سوزاندن جنازه سلطنتی به افتخار قربانیان در حال انجام است که قرار است هفته آینده برگزار شود. پادشاه ماها واجیرالونگکورن دستور برگزاری مراسم سلطنتی، اقدامی برای افتخار ملی و به رسمیت شناختن این تراژدی را صادر کرد. دخالت پادشاه بر جدی بودن حادثه تاکید می کند و بر ضرر و زیان عظیم و اهمیت اطمینان از اینکه چنین حادثه ای هرگز دوباره اتفاق نمی افتد، تأکید می کند.
مشارکت خانواده سلطنتی حس جشن را برای ملت به ارمغان آورده است زیرا مردم سراسر تایلند همچنان به ابراز غم و اندوه خود ادامه می دهند. یکی از ساکنان بانکوک که به نشانه همبستگی در ورودی یک مدرسه محلی گل های سفید گذاشته است، گفت: «به نظر می رسد که ما فرزندان خود را از دست داده ایم.
همانطور که تشییع جنازه برگزار می شود و نماز برگزار می شود، سوالات مربوط به مسئولیت بلندتر می شود. در بررسی آتش سوزی جزئیات نگران کننده ای از وضعیت اتوبوس و اقدامات راننده اتوبوس مشخص شد که بلافاصله پس از حادثه با مقامات تماس گرفتند. چایانونت میعاتی، معاون رئیس پلیس منطقه گفت که راننده مدعی است اتوبوس قبل از برخورد با مانع بتنی تعادل خود را از دست داده است. اگرچه جرقه های ناشی از این برخورد ممکن است باعث آتش سوزی شده باشد، اما بازرسان در حال بررسی بیشتر جنبه های فنی اتوبوس هستند.
یکی از آزاردهنده ترین اکتشافات این بود که اتوبوسی که با گاز طبیعی فشرده کار می کرد، 11 کپسول گاز حمل می کرد – تقریبا دو برابر مقدار مجاز برای حمل. شرکت اتوبوسرانی از سوابق ایمنی خود دفاع کرده و گفته است که وسیله نقلیه بازرسی شده و استانداردهای ایمنی را رعایت کرده است. اما برای خانواده های قربانیان این توضیح کافی نیست.
چرا به آنها اجازه داده شد با این همه کپسول گاز کار کنند؟ – از مادربزرگ اشک آلود طائل ناراچ که نوه شش ساله اش در میان قربانیان بود پرسید. «با شنیدن این خبر بلافاصله بیهوش شدم. حالا من فقط برای نوه ام عدالت می خواهم.»
قلب شکسته تل توسط بسیاری از خانواده ها تکرار می شود که خواستار پاسخگویی و پاسخ هستند. مقامات قول تحقیقات کامل را داده اند و دولت تایلند دستور بازرسی فوری از تمام اتوبوس های مسافربری که با گاز طبیعی فشرده کار می کنند را صادر کرده است. پروتکل‌های ایمنی، به‌ویژه برای وسایل نقلیه مدارس، در حال بررسی هستند، زیرا کشور با نحوه جلوگیری از این حادثه ویرانگر دست و پنجه نرم می‌کند.
از دست دادن جان بسیاری از جوانان خلاء ایجاد کرده است که پر کردن آن دشوار خواهد بود. لان ساک، شهری که معمولاً از هیاهوی بچه‌های مدرسه‌ای شلوغ می‌شود، اکنون به طرز وحشتناکی ساکت است. خانواده ها برای کنار آمدن با این فاجعه عظیم تلاش می کنند. برخی از کندی پاسخ مقامات ابراز ناامیدی کردند، در حالی که برخی دیگر از غم و اندوه ناامید شدند.
سنت های بودایی این کشور تا حدودی آرامش می دهد. طی چهار روز آینده صلوات برای روح درگذشتگان به صورت مستمر قرائت می شود. راهبان معابد محلی به این مراسم پیوستند و حمایت معنوی خود را از خانواده قربانیان ارائه کردند. بسیاری از ساکنان لان ساک تمام شب چهارشنبه را بیدار ماندند تا اجساد قربانیان را که از سردخانه ای در بانکوک، پایتخت، آورده بودند، تحویل بگیرند. این شهر کوچک گرد هم آمد و در غم خود متحد شد تا یاد و خاطره قربانیان را تضمین کند.
اما زخم های عاطفی عمیق است. مراسم تشییع جنازه اوایل پنجشنبه صحنه غم و اندوه غیرقابل تصوری بود، زیرا خانواده ها عکس های قاب شده فرزندان گمشده خود را در چنگ می گرفتند و قادر به درک کامل از دست دادن آنها نبودند. در حالی که این فاجعه همچنان در سراسر کشور طنین انداز می شود، دیدن والدین و خواهران و برادران گریان اشک بسیاری از بینندگان را درآورد.
با نزدیک شدن به مراسم سوزاندن جنازه سلطنتی، حال و هوای سراسر تایلند تیره و تار است. بسیاری در مورد شکنندگی زندگی و نیاز به اقدامات امنیتی شدیدتر برای محافظت از کودکان مدرسه و مسافران فکر می کنند. این سانحه منجر به گفتگو در مورد وضعیت ایمنی حمل و نقل عمومی در کشور شد، به ویژه در مناطق روستایی که اجرای آن می تواند ضعیف باشد.
آتش سوزی که منجر به کشته شدن 20 کودک و سه معلم شد، تایلند را شوکه کرد. این تراژدی نه تنها زندگی خانواده ها را در لان ساک متلاشی کرد، بلکه جرقه گفتگوی ملی در مورد مسئولیت، ایمنی و اهمیت حفاظت از رفاه جوانان کشور را برانگیخت. همانطور که ملت عزادار است، احساس فوریت فزاینده ای وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که چنین فاجعه ای هرگز دوباره اتفاق نمی افتد.
تایلند کشوری است که بر پایه پیوندهای عمیق معنوی و اجتماعی بنا شده است. در این دوران سخت، این پیوندها آزمایش می شود زیرا خانواده ها، جوامع و کل ملت گرد هم می آیند تا قربانیان را به یاد آورند و به دنبال عدالت برای زندگی های از دست رفته در این حادثه وحشتناک باشند. روزهای آینده پر از دعاها، آیین ها و خاطرات بیشتری خواهد بود، اما زخم های این فاجعه تا سال های آینده احساس خواهد شد.