کلاهبرداری هایی که جویندگان کار ناامید در بخش سالمندان را هدف قرار می دهد

در سال های اخیر، پیری جمعیت بریتانیا منجر به افزایش شدید تقاضا برای متخصصان مراقبت های بهداشتی شده است. با فشار بیش از حد خدمات بهداشت ملی (NHS) و رشد صنعت مراقبت های خصوصی، نیاز به متخصصان ماهر، به ویژه از خارج از کشور، به طور چشمگیری افزایش یافته است. کارگران آسیای جنوبی، به ویژه از کشورهایی مانند هند، پاکستان، بنگلادش، نپال و سری‌لانکا، به دلیل مهارت‌های زبان انگلیسی، سازگاری فرهنگی و صلاحیت‌های حرفه‌ای، به اهداف اصلی برای استخدام تبدیل شده‌اند. متأسفانه، این افزایش تقاضا همچنین منجر به یک بحران فزاینده شده است: ویزای انگلستان و تقلب کاری، که به ویژه کارگران خانگی آسیای جنوبی را هدف قرار می دهد.

قربانیان توسط آژانس‌های استخدام متقلبان و واسطه‌های بی‌وجدان که قول ویزای کار قانونی به بریتانیا و مشاغل پرسود در خانه‌های سالمندان را می‌دهند، اغوا می‌شوند. در عوض، آنها خود را در موقعیت‌های وخیم می‌بینند، اغلب بدون ویزای معتبر، مراجع قانونی کافی یا کار.

تقاضای فزاینده ای برای کارگران خانگی از جنوب آسیا در بریتانیا وجود دارد

جمعیت سالخورده بریتانیا فشار زیادی بر خانه های مراقبت و خدمات بهداشتی وارد می کند. آخرین آمار اداره ملی آمار بریتانیا (ONS) نشان می دهد که بیش از 20 درصد از جمعیت بالای 65 سال سن دارند. علاوه بر این، بریتانیا با کمبود مزمن کارگران خانگی مواجه است که عمدتاً به دلیل دستمزدهای پایین، ساعات کار طولانی و نیازهای فیزیکی و عاطفی شغل است. این عوامل باعث شده است که کارفرمایان بریتانیا به طور فزاینده ای کارکنان مراقبت از خارج از کشور، از جمله از جنوب آسیا را جذب کنند.

کارگران آسیای جنوبی به چند دلیل تقاضای زیادی دارند:

مهارت های زبانی: بسیاری از کارگران آسیای جنوبی به زبان انگلیسی مسلط هستند، که ارتباط را در یک محیط عمدتا انگلیسی زبان تسهیل می کند.
تناسب فرهنگی: فرهنگ های جنوب آسیا بر مراقبت تاکید دارند که با ماهیت دلسوزانه کار مراقبت خانگی ترکیب شده است.
هزینه کار کم: کارگران شبه قاره اغلب مایل به پذیرش دستمزدهای کمتر در مقایسه با کارمندان محلی هستند که آنها را برای کارفرمایان جذاب می کند.

علیرغم کمک های این کارگران، آسیب پذیری هایی که آنها با آن مواجه هستند، به ویژه در رابطه با وضعیت مهاجرت و اخذ ویزا، اغلب نادیده گرفته می شوند که منجر به استثمار می شود.

تقلب در ویزا و استخدام در حال افزایش است

با افزایش تقاضا برای متخصصان پزشکی از جنوب آسیا، طرح های تقلبی با هدف بهره برداری از این تقاضا افزایش یافته است. این کلاهبرداری‌ها معمولاً شامل واسطه‌هایی است که خود را به عنوان آژانس‌های کارمند قانونی یا نمایندگان خانه سالمندان نشان می‌دهند. آنها پیشنهادهای شغلی عالی در بریتانیا را تبلیغ می کنند و به ویزاهای کاری کمک می کنند و اغلب برای خدمات خود هزینه های گزافی دریافت می کنند.

برخی از ویژگی های رایج این کلاهبرداری ها عبارتند از:

پیشنهادهای شغلی جعلی: آژانس‌های کلاهبرداری اغلب در پرتال‌های شغلی آنلاین، رسانه‌های اجتماعی و حتی تبلیغات شفاهی، مشاغل خالی خانه مراقبتی را که وجود ندارد، تبلیغ می‌کنند. به قربانیان وعده موقعیت هایی با دستمزد رقابتی، مزایا و مسکن داده می شود.
کمک ویزای کاذب: بسیاری از کلاهبرداران ادعا می کنند که می توانند ویزای کار انگلستان را تسریع یا تضمین کنند و اغلب از قبل مبالغ هنگفتی را درخواست می کنند. آنها ممکن است قراردادهای کار جعلی و اسناد جعلی را برای فریب مقامات مهاجرت ارائه دهند.
کارکنان سازمان هایی که گمراه کننده هستند: برخی از آژانس‌ها به طور قانونی وجود دارند، اما غیراخلاقی عمل می‌کنند، هزینه‌های گزافی دریافت می‌کنند، پس از ورود کارگر به بریتانیا پشتیبانی کمی ارائه می‌کنند یا هیچ‌گونه حمایتی را ارائه نمی‌کنند یا در انجام کارهای وعده داده شده کوتاهی می‌کنند.

قربانیان این کلاهبرداران اغلب ناامید از بهبود معیشت و حمایت از خانواده های خود هستند و آنها را به اهداف اصلی چنین طرح های کلاهبرداری تبدیل می کند.

مطالعه موردی: سفر قربانی

داستان سانجی کومار 30 ساله از کرالای هند را در نظر بگیرید. سانجی همیشه آرزو داشت که در خارج از کشور کار کند تا آینده بهتری برای خانواده خود فراهم کند. او پس از جستجوی آنلاین، یک آژانس کارمندی را پیدا کرد که به همراه ویزای کار در یک خانه سالمندان در منچستر قول کار می داد. از او خواسته شد 3000 پوند برای پردازش ویزا و هزینه های استخدام بپردازد. علیرغم قرض گرفتن پول از اعضای خانواده و گرفتن اعتبار، او این مبلغ را پرداخت کرد و معتقد بود که این کار به یک شغل ثابت در بریتانیا منجر می شود.

سانجی با ورود به بریتانیا متوجه شد که این شغل وجود ندارد. خانه سالمندان درج شده در قرارداد او سابقه ای از استخدام او نداشت و آژانس کارکنان دیگر تماس های او را پاسخ نداد. سانجی که سرگردان بود، مجبور شد برای زنده ماندن، به طور غیرقانونی در کارگران استثماری کم دستمزد کار کند، و در ترس دائمی از اخراج زندگی می کرد.

تجربه سانجی منحصر به فرد نیست. هزاران کارمند بهداشتی از جنوب آسیا در تله‌های مشابهی افتاده‌اند و زندگی آنها توسط آژانس‌های متقلب و واسطه‌های بی‌وجدان زیر و رو شده است.

عواقب برای قربانیان

عواقب قربانی شدن این کلاهبرداران جدی است و اغلب زندگی را تغییر می دهد. بسیاری از قربانیان با:

مسائل حقوقی و مهاجرتی: بدون ویزای کار قانونی یا مدارک مناسب، کارگران در معرض خطر بازداشت یا اخراج توسط مقامات مهاجرت بریتانیا هستند. آنها همچنین راه حل های قانونی کمی دارند، زیرا اغلب نمی توانند ثابت کنند که قربانی کلاهبرداری شده اند.
سقوط مالی: بسیاری از قربانیان برای پرداخت هزینه‌های استخدام و ویزا مبالغ هنگفتی وام می‌گیرند، اما زمانی که شغل‌های وعده داده شده عملی نمی‌شوند، خود را در بلاتکلیفی مالی می‌بینند. بدهی‌هایی که آنها بر عهده می‌گیرند اغلب غیرقابل پرداخت است و منجر به مشکلات شدید اقتصادی برای کارگران و خانواده‌هایشان در خانه می‌شود.
استثمار و سوء استفاده: کارگرانی که از طریق کانال های مشکوک موفق به استخدام در انگلستان می شوند اغلب در دام استثمار می افتند. آنها ممکن است مجبور شوند ساعت های طولانی با دستمزد ناچیز، بدون دسترسی به مراقبت های بهداشتی یا حمایت قانونی کار کنند. ترس از اخراج بیشتر آنها را از گزارش تخلف ساکت می کند.

آژانس های استخدام متقلب و واسطه ها

آژانس‌های استخدام متقلب و واسطه‌ها به بازیگران کلیدی این کلاهبرداری‌ها تبدیل شده‌اند که اغلب در سراسر کشورها و حوزه‌های قضایی فعالیت می‌کنند. این نهادها هم در بریتانیا و هم در کشورهای آسیای جنوبی از مقررات ضعیف و اجرای ضعیف برخوردارند.

عملیات برون مرزی: بسیاری از آژانس ها هم در بریتانیا و هم در کشورهایی مانند هند، پاکستان و بنگلادش فعالیت می کنند. آن‌ها اغلب با عوامل محلی کار می‌کنند که کارگران را استخدام می‌کنند، هزینه‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و تضمین‌های نادرست از موفقیت ویزا می‌دهند.
بازار خاکستری: برخی از آژانس ها در یک منطقه خاکستری از قانون کار می کنند، خدمات استخدام قانونی را ارائه می دهند، اما هزینه های گزافی دریافت می کنند و قول هایی می دهند که نمی توانند به آنها عمل کنند. برخی دیگر با ارائه قراردادهای کاری و ویزاهای جعلی دست به کلاهبرداری می زنند.
کنترل ضعیف: هم انگلستان و هم کشورهای جنوب آسیا از نظارت ناکافی بر آژانس های استخدام رنج می برند. در حالی که قوانین وجود دارد، اجرای آن اغلب ضعیف است و به آژانس های متقلب اجازه می دهد بدون مجازات عمل کنند.

پاسخ های دولتی و قانونی

دولت‌ها در بریتانیا و جنوب آسیا شروع به توجه به این مشکل رو به رشد کردند، اما واکنش‌ها متفاوت و کند بود. اگرچه درخواست هایی برای قوانین و اجرای قوی تر وجود داشته است، اما پیشرفت به دلیل ناکارآمدی های بوروکراتیک و ماهیت بین المللی تقلب با مشکل مواجه شده است.

اقدامات دولت انگلستان: دولت بریتانیا اقداماتی را برای تنظیم مقررات استخدام کارکنان مراقبت خارجی انجام داده است. در سال 2021، وزارت کشور ویزا را برای کارکنان بهداشتی به عنوان بخشی از سیستم جدید مهاجرت معرفی کرد. این ویزا برای ساده سازی فرآیند استخدام کارگران خارجی در بخش بهداشت و درمان طراحی شده است. با این حال، منتقدان می گویند که این سیستم همچنان فاقد نظارت کافی است و کارگران را در معرض استثمار قرار می دهد.
دولت های جنوب آسیا: کشورهایی مانند هند و پاکستان نیز مقرراتی را برای جلوگیری از استثمار کارگران خارجی وضع کرده اند. به عنوان مثال، وزارت امور خارجه هند سیستم مهاجرت الکترونیکی را راه اندازی کرده است که هدف آن نظارت بر آژانس های استخدام و محافظت از کارگران هندی در خارج از کشور است. با این حال، این سیستم‌ها اغلب با کمبود بودجه و کمبود کارکنان مواجه هستند، که رسیدگی موثر به مشکل را دشوار می‌کند.
همکاری بین المللی: درخواست‌هایی برای افزایش همکاری بین‌المللی بین دولت‌های بریتانیا و جنوب آسیا برای مقابله با ماهیت فرامرزی این کلاهبرداری‌ها وجود دارد. با این حال، دستیابی به همکاری معنادار به دلیل چارچوب‌ها و اولویت‌های قانونی متفاوت، دشوار بوده است.

دعوت به اصلاحات: آنچه باید انجام شود

مقابله با ویزای بریتانیا و کلاهبرداری کاری که کارکنان خانه های مراقبت در جنوب آسیا را هدف قرار می دهد، به رویکردی چند جانبه نیاز دارد.

مقررات سختگیرانه و صدور مجوز برای آژانس های استخدام: هم بریتانیا و هم کشورهای جنوب آسیا باید مقررات مربوط به آژانس های استخدام را تشدید کنند و اطمینان حاصل کنند که فقط آژانس های دارای مجوز و تایید شده می توانند کار کنند. مجازات‌های سازمان‌های متقلب باید شدید بوده و به طور مداوم اجرا شوند.
کنترل پیشرفته بر فرآیندهای ویزا: دولت بریتانیا باید نظارت خود را بر روند ویزای کارکنان بهداشتی بهبود بخشد تا اطمینان حاصل کند که کارگران مورد سوء استفاده قرار نمی گیرند یا گمراه نمی شوند. این می تواند شامل بررسی دقیق تر پیشنهادات شغلی و کارفرمایان و افزایش حمایت از کارگران در بدو ورود به بریتانیا باشد.
شبکه های حمایت از قربانیان: بسیاری از کارگرانی که قربانی این کلاهبرداری‌ها می‌شوند، پس از ورود به بریتانیا هیچ کمکی ندارند. دولت باید شبکه های حمایتی از جمله کمک های حقوقی، کمک های مالی و مسکن ایمن برای قربانیان تقلب در ویزا ایجاد کند.
کمپین های اطلاع رسانی: دولت‌ها و سازمان‌های غیرانتفاعی باید کمپین‌های اطلاعاتی و آموزشی را در جنوب آسیا راه‌اندازی کنند تا کارکنان بهداشتی بالقوه را در مورد خطرات ناشی از ویزا و تقلب در استخدام آگاه کنند. این شرکت ها می توانند اطلاعاتی در مورد چگونگی شناسایی آژانس های متقلب و محل مراجعه برای کمک ارائه دهند.

سازمان های عمومی

چندین سازمان غیردولتی و گروه های مدافع وارد عمل شده اند تا خلاء ناشی از انفعال دولت را پر کنند. این سازمان ها حمایت های مهمی از جمله کمک های حقوقی، مشاوره و مالی به قربانیان ارائه می کنند.

شبکه حقوق مهاجران: این سازمان غیردولتی بریتانیایی از کارگران مهاجر، از جمله کارگران خانه های مراقبتی که مورد استثمار قرار گرفته اند، حمایت قانونی و حمایت می کند.
بین المللی ضد برده داری: سازمان پیشرو در مبارزه با قاچاق انسان و برده داری مدرن، بین المللی ضد برده داری برای افزایش آگاهی در مورد استثمار کارگران مهاجر تلاش می کند و برای حمایت های قوی تر لابی می کند.

این سازمان ها نقش مهمی در حمایت از قربانیان و حمایت از اصلاحات سیستمی دارند، اما با کمبود بودجه و منابع محدود مواجه هستند. افزایش روادید و تقلب کاری در بریتانیا که کارگران خانه های مراقبت از جنوب آسیا را هدف قرار می دهد، نشانه نگران کننده ای از مشکلات گسترده تری است که کارگران مهاجر در اقتصاد جهانی شده با آن مواجه هستند.

در حالی که جمعیت سالخورده بریتانیا به تقاضای کارکنان بیشتر مراقبت های بهداشتی ادامه خواهد داد، ضروری است که این تقاضا از طریق شیوه های استخدام اخلاقی و حمایت های قوی از کارگران آسیب پذیر برآورده شود. دولت‌ها، سازمان‌های غیردولتی و سازمان‌های بین‌المللی باید برای سرکوب آژانس‌های متقلب، حمایت از قربانیان و اطمینان از رعایت حقوق و منزلت کارگران مهاجر با یکدیگر همکاری کنند. تنها از طریق اقدام هماهنگ است که می توانیم امیدوار باشیم که موج این کلاهبرداری های ویرانگر را متوقف کنیم و آینده ای روشن و مطمئن را برای هزاران نفر از کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی جنوب آسیا که به دنبال زندگی بهتر در بریتانیا هستند، تضمین کنیم.