هنگامی که سلف مدیکر در دهه 1970 تأسیس شد، مراقبت از دندان به وضوح کنار گذاشته شد. اکنون، پس از نیم قرن، استرالیایی ها هنوز از اثرات آن در حال فروپاشی هستند. در عصری که مراقبت‌های پزشکی تا حد زیادی توسط مراقبت‌های بهداشتی همگانی پوشش داده می‌شود، هزینه مراقبت‌های دندانی برای بسیاری بار سنگین باقی می‌ماند و به طور نامتناسبی بر آسیب‌پذیرترین جمعیت‌ها تأثیر می‌گذارد. در حالی که تعداد فزاینده‌ای از سیاستمداران و مدافعان برای اصلاحات فشار می‌آورند، این سوال همچنان باقی است: آیا بالاخره زمان صحبت در مورد مدیکر فرا رسیده است؟
هزینه بالای مراقبت از دندان در استرالیا
مراقبت از دندان در استرالیا گران است. در واقع، بیماران سهم بسیار بیشتری از هزینه مراقبت های دندانپزشکی را نسبت به سایر خدمات مراقبت های بهداشتی پرداخت می کنند. این نابرابری تأثیر مستقیمی بر سلامت دهان و دندان استرالیایی ها داشته است، به طوری که بسیاری از ویزیت های دندانپزشکی به دلیل موانع مالی به تعویق می افتند یا حذف می شوند. بر اساس این داده ها، استرالیایی های بیشتری نسبت به همتایان خود در اکثر کشورهای ثروتمند دیگر، مراقبت های دندانی را به دلیل هزینه ها به تاخیر می اندازند یا از آنها اجتناب می کنند.
عواقب این امر شدید است. سلامت دهان و دندان نقش حیاتی در سلامت و تندرستی کلی ایفا می کند. سلامت ضعیف دندان ها می تواند منجر به عوارض پزشکی قابل توجهی از جمله عفونت، مشکلات قلبی عروقی و حتی دیابت شود. با این حال، با بدتر شدن سلامت دندان برای کسانی که توانایی پرداخت خدمات را ندارند، هزینه های دندانپزشکی همچنان افزایش می یابد. این یک چرخه معیوب است که میلیون ها استرالیایی را پشت سر گذاشته است.
مشکل دهه ها
درخواست برای اصلاحات جدید نیست. در طول دهه‌ها، گزارش‌ها، تحقیقات و کمیسیون‌های متعددی از دولت خواسته‌اند که بیمه همگانی دندانپزشکی را برای رسیدگی به نابرابری‌های عمیق در دسترسی به مراقبت‌های دندانی در نظر بگیرد. با این حال، با وجود این توصیه های مکرر، پیشرفت بسیار کند بوده است.
با این حال، در سال های اخیر، شتاب شروع به جمع آوری کرده است. حزب سبز پیشنهاد کرده است که Medicare شامل مراقبت های دندانی شود، ایده ای که در میان کارگران حمایت می شود. با افزایش فشار عمومی و افزایش اراده سیاسی، آیا بالاخره زمان آن فرا می رسد که مراقبت های دندانی زیر چتر مدیکر قرار گیرد؟
کیس برای پوشش جهانی دندان
استدلال برای اضافه کردن مراقبت های دندانی به Medicare روشن است. مشکلات سلامت دندان به آسیب پذیرترین یا مسن ترین استرالیایی ها محدود نمی شود. بیش از دو میلیون استرالیایی به دلیل هزینه از مراجعه به دندانپزشک اجتناب می‌کنند و بیش از چهار نفر از هر ده بزرگسال بیش از یک سال قبل از دریافت درمان دندانپزشکی منتظر می‌مانند. این تأخیرها می تواند منجر به مشکلات جزئی شود که به مشکلات جدی تبدیل می شود که نیاز به مداخله فشرده و پرهزینه تر دارد.
علاوه بر این، دسترسی به مراقبت های دندانی تنها به رفاه فردی مربوط نمی شود، بلکه به کاهش هزینه های گسترده تر برای سیستم مراقبت های بهداشتی نیز مربوط می شود. سالانه حدود 80000 مراجعه به بیمارستان به دلیل مشکلات دندانی قابل پیشگیری انجام می شود. اگر استرالیایی‌ها به مراقبت‌های پیشگیرانه دندانپزشکی دسترسی بهتری داشتند، می‌توان از بسیاری از این بازدیدها اجتناب کرد.
گنجاندن خدمات دندانپزشکی در مدیکر مستلزم افزایش قابل توجه نیروی کار با هزاران دندانپزشک جدید است. اما کارشناسان ادعا می کنند که با یک رویکرد گام به گام، چنین سیستمی می تواند به طور موثر در طول ده سال پیاده سازی شود.
دلیل واقعی مراقبت از دندان حذف شد
مستثنی کردن مراقبت های دندانی از مدیکر همیشه یک مسئله هزینه بوده است. گسترش این سیستم به گونه ای که خدمات دندانپزشکی را شامل شود به میلیاردها دلار نیاز دارد – پولی که دولت فدرال می گوید ندارد. استرالیا با مشکل ساختاری بودجه مواجه است که در آن مخارج دولت بیش از درآمد است. این تا حدی به دلیل هزینه های بالای مراقبت های بهداشتی است، بیمارستان ها و خدمات پزشکی از جمله مناطقی هستند که سریع ترین رشد را در هزینه ها دارند.
بدون تغییرات قابل توجه در سیاست، انتظار می رود این شکاف بیشتر شود. استرالیا به عنوان کشوری با مالیات نسبتاً کم و تقاضای بالا برای خدمات، با انتخاب های دشواری در مورد محل و نحوه تخصیص منابع روبرو است.
آیا ما می توانیم مراقبت های عمومی دندانپزشکی را بپردازیم؟
علیرغم محدودیت‌های مالی دولت فدرال، کارشناسان می‌گویند استرالیا می‌تواند از عهده توسعه مدیکر به‌عنوان مراقبت‌های دندانپزشکی برآید، اما این امر مستلزم انتخاب‌های هوشمندانه‌تر و تصمیم‌های سخت‌تر است. کلید کارآمدی این است که انتخاب کنید کدام خدمات دندانپزشکی را پوشش دهد و راه‌هایی برای ایجاد درآمد اضافی و در عین حال کاهش ناکارآمدی در سایر زمینه‌های هزینه‌های عمومی پیدا کنید.
یکی از راه حل های بالقوه اجتناب از تکرار کاستی های سیستم فعلی مدیکر است. پرداخت‌های مدیکر به شرکت‌های خصوصی نتوانسته است خدمات بهداشتی را برای بسیاری از جوامعی که بیشتر به آنها نیاز دارند جذب کند، به‌ویژه مناطق روستایی و محروم. این مناطق اغلب دسترسی کافی به پزشکان عمومی یا خدمات بهداشت روانی که توسط مدیکر تأمین می شود، ندارند. هنگام مراقبت از دندان ها نمی توان اشتباهات مشابهی را مرتکب شد.
برای اطمینان از اینکه پول در جایی که لازم است خرج می شود، بخش قابل توجهی از سرمایه گذاری جدید در مراقبت های دندانی باید به خدمات عمومی دندانپزشکی، با تمرکز بر مناطقی که در حال حاضر کمتر از آنها استفاده می شود، هدایت شود. در صورت هدف گذاری، این برنامه می تواند از بسیاری از 80000 مراجعه سالانه به بیمارستان برای مشکلات دندانی جلوگیری کند.
یک مدل تامین مالی هوشمندتر
مشکل دیگر Medicare عدم تطابق بین پرداخت ها و هزینه یا اثر واقعی مراقبت است. گسترش Medicare به خدمات دندانپزشکی باید از این دام جلوگیری کند. برای مدیریت موثر هزینه‌ها، برخی از روش‌های زیبایی و ارتودنسی ممکن است از پوشش حذف شوند و در عوض بر مراقبت‌های ضروری، پیشگیرانه و ترمیمی تمرکز کنند.
علاوه بر این، مدل‌های جدید نیروی کار باید معرفی شوند که در آن دستیاران و درمانگران دندانپزشکی می‌توانند مراقبت‌های لازم را در محل کار خود ارائه دهند و نیاز بیماران به مراجعه مداوم به دندانپزشک را کاهش دهند. این به کاهش کمبود نیروی کار که انتظار می رود همراه با برنامه گسترده مراقبت از دندان باشد، کمک خواهد کرد.
پرداخت ها باید به گونه ای تنظیم شود که به مراقبت های مداوم پاداش دهد، نه فقط یک بار درمان، و باید یک محدودیت هزینه برای هر بیمار برای مدیریت هزینه ها وجود داشته باشد. با انجام این اقدامات، هزینه تخمینی طرح سبزها می تواند از بیش از 20 میلیارد دلار در سال به حدود 7 میلیارد دلار کاهش یابد که رقمی بسیار واقعی تر است.
نحوه پرداخت هزینه آن
در حالی که 7 میلیارد دلار در سال سرمایه گذاری قابل توجهی است، راه های مختلفی وجود دارد که دولت می تواند درآمد مورد نیاز خود را ایجاد کند. چندین اصلاحات مرتبط با مراقبت های بهداشتی می تواند به کاهش بودجه کلی مراقبت های بهداشتی دولت بدون تأثیر منفی بر مراقبت از بیمار کمک کند. به عنوان مثال، کاهش هزینه‌های دولت برای آزمایش‌های پاتولوژیک و داروهای ارزان‌تر می‌تواند میلیاردها دلار صرفه‌جویی کند.
سرمایه گذاری در پیشگیری نیز می تواند پس انداز بلندمدت را به همراه داشته باشد. برای مثال، مالیات بر نوشیدنی‌های شیرین، نه تنها با کاهش چاقی و پوسیدگی دندان، سلامت عمومی را بهبود می‌بخشد، بلکه سالانه صدها میلیون دلار افزایش می‌دهد. چنین مالیاتی به جبران هزینه های گسترش مراقبت های دندانی و در عین حال بهبود نتایج سلامت کمک می کند.
اما حتی با وجود این صرفه‌جویی‌ها، چالش گسترده‌تر ایجاد توازن در بودجه در حالی که نیازهای رو به رشد مراقبت‌های بهداشتی برآورده می‌شود، باقی خواهد ماند. با افزایش سن جمعیت و ظهور درمان‌های گران‌تر، نیاز به یک مدل تأمین مالی مراقبت‌های بهداشتی پایدار حتی ضروری‌تر می‌شود.
از جمله مراقبت از دندان در مدیکر تنها یک تکه از این پازل است. برای متعادل کردن بودجه فدرال و تضمین بودجه کافی برای تمام نیازهای مراقبت های بهداشتی، یک استراتژی گسترده تر مورد نیاز است. چندین گزینه برای کاهش مخارج دولت و افزایش درآمد بدون به خطر انداختن رشد اقتصادی وجود دارد.
یکی از زمینه‌های صرفه‌جویی بالقوه، پروژه‌های زیرساختی و دفاعی استرالیا است. انتخاب دقیق تر این پروژه ها می تواند سالانه میلیاردها دلار صرفه جویی کند. بعلاوه، اجرای یک توافقنامه ویژه تامین مالی GST برای استرالیای غربی، که به طور گسترده به عنوان یکی از بدترین تصمیمات سیاست عمومی قرن بیست و یکم تلقی می شود، می تواند سالانه 5 میلیارد دلار دیگر را آزاد کند.
اصلاحات مالیاتی نیز می تواند دستاوردهای قابل توجهی ایجاد کند. با کاهش اعتبارات مالیاتی و فرصت های به حداقل رساندن مالیات، مانند محدود کردن اعتبارات مالیاتی بازنشستگی، کاهش اعتبار مالیات بر عایدی سرمایه و محدود کردن سرمایه منفی، دولت می تواند بیش از 20 میلیارد دلار در سال جذب کند. این وجوه می تواند برای گسترش خدمات عمومی از جمله مراقبت های دندانی و در عین حال ارائه مزایای اقتصادی از طریق یک سیستم مالیاتی کارآمدتر استفاده شود.
یک انتخاب اجتناب ناپذیر
واقعیت این است که هیچ کس کاهش هزینه ها یا افزایش مالیات را دوست ندارد، اما آنها اجتناب ناپذیر هستند. با ادامه رشد تقاضا برای مراقبت های بهداشتی، دولت مجبور خواهد شد تصمیمات سختی در مورد محل تخصیص منابع خود اتخاذ کند. با مدیریت عاقلانه، بیمه دندانپزشکی می تواند فشاری باشد که عموم مردم برای پذیرش این تغییرات نیاز دارند.
مراقبت های عمومی دندانپزشکی می تواند سلامت و رفاه میلیون ها استرالیایی را بهبود بخشد و در عین حال از مداخلات پزشکی گران تر جلوگیری کند. مسئله دیگر این نیست که آیا ما می توانیم آن را بپردازیم یا نه، بلکه این است که آیا می توانیم عمل نکنیم.
استرالیا با انجام سرمایه گذاری های هدفمند هوشمند در مراقبت های دندانی و اصلاح مخارج عمومی و مکانیسم های جمع آوری درآمد، می تواند یک سیستم بهداشتی ایجاد کند که واقعاً به همه شهروندان خود خدمت کند. پس از پنجاه سال انتظار، وقت آن است که مدیکر را کشف کنید.