آیتالله علی خامنهای، رهبر ایران، روز سهشنبه بیانیهای مهم ارائه کرد و پیشنهاد کرد که ایران میتواند در مذاکرات مجدد با ایالات متحده بر سر برنامه هستهای خود شرکت کند. این بیانیه در شرایطی بیان شد که تنشها در خاورمیانه و درگیریهای جاری میان اسرائیل و حماس که روابط بینالملل را پیچیدهتر کرده است. اظهارات خامنه ای سوالاتی را در مورد آینده جاه طلبی های هسته ای ایران، احتمال توافق هسته ای جدید و پیامدهای گسترده تر برای ثبات منطقه ایجاد کرد.
اظهارات آیتالله خامنهای نشاندهنده تغییر قابل توجهی در موضع ایران در قبال ایالات متحده، بهویژه در مورد برنامه هستهای این کشور است. خامنهای خطاب به دولت غیرنظامی ایران گفت که تعامل با آنچه او «دشمن» ایران میخواند تحت شرایط خاص «هیچ آسیبی» ندارد. وی تاکید کرد که اگرچه مذاکرات ممکن است اتفاق بیفتد، اما نباید بر اساس امید یا اعتماد به آمریکا باشد.
بر اساس متنی که در سایت رسمی خود منتشر شده، خامنهای گفته است: «این بدان معنا نیست که ما نمیتوانیم در موقعیتهای خاص با همان دشمن درگیر شویم». هیچ اشکالی ندارد، اما امید خود را به آنها نکنید.
خامنهای که در همه امور کشوری ایران دارای اقتدار عالی است، به دولت مسعود پزشکیان رئیسجمهور آمریکا نیز هشدار داد که به آمریکا اعتماد نکند. این پیام دوگانه منعکس کننده یک رویکرد محتاطانه است که مزایای بالقوه گفت و گو با ایالات متحده را به رسمیت می شناسد و در عین حال شک و تردید عمیقی در مورد نیات آمریکا حفظ می کند.
اظهارات خامنه ای بازتاب لفاظی های پیرامون برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در سال 2015 است که معمولاً به عنوان توافق هسته ای ایران شناخته می شود. برجام یک توافق مهم بین ایران و قدرت های جهانی از جمله ایالات متحده بود که بر اساس آن برنامه هسته ای ایران در ازای لغو تحریم های اقتصادی به طور قابل توجهی محدود شد. با این حال، این توافق در سال 2018 زمانی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا به طور یکجانبه ایالات متحده را از توافق خارج کرد و تحریم ها را دوباره علیه ایران اعمال کرد، از هم پاشید.
از زمان فروپاشی برجام، ایران به تدریج محدودیت های تحمیل شده توسط این توافق را کنار گذاشته و اورانیوم را تا حد نزدیک به درجه تسلیحات غنی سازی کرده و آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) را از انجام بازرسی های موثر باز می دارد. دولت کنونی ایران، به رهبری رئیسجمهور پزشکیان، با چالش پیمایش در این چشمانداز پیچیده مواجه است، زیرا در حال بررسی از سرگیری مذاکرات است.
رئیس جمهور مسعود پزشکیان، اصلاح طلبی که پس از مرگ غم انگیز ابراهیم رئیسی رئیس جمهور وحشیانه روی کار آمد، آمادگی خود را برای احیای روابط با غرب اعلام کرده است. دولت پزشکیان، به ویژه با انتصاب عباس عراقچی، وزیر امور خارجه، که نقش مهمی در توافق سال 2015 داشت، نشان می دهد که ایران ممکن است برای اقدام دیپلماتیک احتمالی آماده شود.
موافقت خامنهای با گفتوگو، هرچند با محدودیتهای آشکار، میتواند حمایت سیاسی مورد نیاز پزشکیان را برای ادامه مذاکرات فراهم کند. با این حال، راه پیش رو مملو از چالش هایی است، از جمله پیمایش در پویایی های سیاسی داخلی، مدیریت فشارهای خارجی، و رسیدگی به نگرانی های مردم محتاط.
وزارت امور خارجه آمریکا در واکنش به اظهارات خامنهای بار دیگر بر موضع خود تاکید کرد که ارزیابی این کشور از رهبری ایران را عمل تعیین میکند نه گفتار. این وزارتخانه تاکید کرد که دیپلماسی همچنان راه ارجح برای حل و فصل مسائل مربوط به برنامه هسته ای ایران است، اما خاطرنشان کرد که چالش های مهم همچنان باقی است.
وزارت خارجه آمریکا گفت: «ما در مورد رهبری ایران بر اساس اقدامات آنها قضاوت خواهیم کرد، نه گفتارشان. ما مدتهاست گفتهایم که در نهایت دیپلماسی را بهترین راه برای دستیابی به یک راهحل مؤثر و پایدار برای برنامه هستهای ایران میدانیم. با این حال، با توجه به تشدید تنش های ایران در همه جبهه ها، از جمله تشدید تنش های هسته ای و امتناع از همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی، اکنون با آن فاصله داریم.
این بیانیه بر بی اعتمادی عمیقی که مشخصه روابط آمریکا و ایران است، تاکید می کند. از زمان خروج آمریکا از برجام، روابط بین دو کشور با تشدید تنشها همراه بوده است، به گونهای که ایران جاهطلبیهای هستهای خود را تهاجمیتر دنبال میکند و ایالات متحده موضع قاطع خود را در قبال تحریمها و انزوای دیپلماتیک حفظ کرده است.
زمینه گستردهتر سخنان خامنهای شامل تشدید تنشها در خاورمیانه، بهویژه درگیریهای جاری بین اسرائیل و حماس است. جنگ غزه وضعیت از قبل شکننده منطقه را بدتر کرده است: ایران و اسرائیل درگیر یک جنگ سایه هستند که به طور دوره ای به خصومت های آشکار تبدیل شده است.
در ماه آوریل، پس از حمله اسرائیل به ساختمان کنسولگری ایران در سوریه که دو ژنرال ایرانی را کشتند، ایران یک حمله موشکی بی سابقه را به اسرائیل انجام داد. این تبادل نشانگر تشدید قابل توجه درگیری بین دو کشور بود و ماهیت ناپایدار خاورمیانه را برجسته کرد.
ترور اسماعیل هنیه رهبر حماس در تهران روابط را بیشتر تیره کرد و ایران را بر آن داشت تا اسرائیل را به تلافی تهدید کند. این تحولات هرگونه تلاش دیپلماتیک احتمالی بین ایران و ایالات متحده را پیچیده می کند، زیرا پویایی های منطقه ای عمیقاً با موضوع هسته ای در هم آمیخته است.
انتخابات ریاست جمهوری آینده آمریکا لایه دیگری از عدم اطمینان را به وضعیت اضافه می کند. با ظهور کامالا هریس، معاون رئیس جمهور و دونالد ترامپ به عنوان نامزدهای پیشتاز، ایران با احتمال تغییر دیگری در سیاست ایالات متحده مواجه است. خروج قبلی ترامپ از برجام و اعمال تحریمها تأثیری ماندگار بر رویکرد ایران در مذاکرات گذاشته است و مقامات ایرانی نسبت به احتمال تغییر شدید دیگری در سیاست آمریکا محتاط هستند.
اگر هریس در انتخابات پیروز شود، این گمانه زنی وجود دارد که بازگشت به دیپلماسی می تواند روی میز باشد. RANE Network، یک شرکت تجزیه و تحلیل ریسک، پیشنهاد کرد که در صورت پایان جنگ بین اسرائیل و حماس و رئیس جمهور شدن هریس، احتمال توافق جدید افزایش می یابد. با این حال، هر توافق جدیدی احتمالاً با درخواستهای اضافی از سوی ایران، به ویژه در مورد محافظت در برابر خروج آمریکا در آینده، همراه خواهد بود.
شبکه RANE در تحلیل اخیر خود خاطرنشان کرد: «هنگامی که مذاکرات آغاز شود، احتمالاً ایران در برابر خروج احتمالی ایالات متحده از توافق جدید پس از خروج ایالات متحده از توافق قبلی در سال 2018، به دنبال حمایت بیشتری خواهد بود. به دلیل نگرانی در مورد پایداری هر توافق جدید، ایران همچنین کمتر به احتمال زیاد امتیازات هستهای را به اندازه برچیدن سانتریفیوژهای پیشرفتهتر ارائه میکند، زیرا ایران مایل است در این صورت بتواند برنامه هستهای خود را در سریعترین زمان ممکن گسترش دهد. از یک خروج دیگر آمریکا از توافق جدید».
اشاره خامنهای به «عقبنشینی تاکتیکی» در سخنرانیهای اخیرش نشان میدهد که ایران ممکن است برای رویکردی عملگرایانه به موضوع هستهای آماده شود. با این حال، این به معنای کنار گذاشتن کامل اهداف استراتژیک آن نیست. در عوض، اظهارات خامنه ای نشان دهنده تمایل به شرکت در مذاکرات به عنوان اقدامی موقت و در عین حال حفظ اهداف بلندمدت است.
مفهوم “عقب نشینی تاکتیکی” با استراتژی گسترده تر ایران برای ایجاد تعادل در جاه طلبی های منطقه ای خود با نیاز به مدیریت فشار بین المللی سازگار است. نفوذ خامنهای در تعیین میزان تعامل دولت پزشکیان با آمریکا و اینکه ایران مایل به دادن چه امتیازاتی است، تعیین کننده خواهد بود.
حضور چهره های کلیدی در مذاکرات سال 2015 مانند محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه سابق، ابعاد دیگری به مذاکرات احتمالی می بخشد. ادامه حضور ظریف در دولت پزشکیان، علیرغم استعفای علنی وی در کابینه، نشان از تداوم دانش و تجربه در برخورد با مسائل پیچیده دیپلماتیک دارد.
نقش ظریف می تواند در شکل دادن به جهت گیری هر گونه مذاکرات آتی، به ویژه با توجه به درک عمیق وی از پیچیدگی های برجام و چالش های با ایالات متحده، موثر باشد. تجربه او میتواند به دولت پزشکیان هوش دیپلماتیک لازم برای عبور از پیچیدگیهای مذاکرات مجدد را بدهد.
اظهارات خامنهای در روز سهشنبه، لحظهای مهم در حماسه جاری در مورد برنامه هستهای ایران و روابط پیچیده آن با ایالات متحده است. در حالی که چشم انداز از سرگیری مذاکرات بارقه ای از امید را برای راه حل دیپلماتیک ارائه می دهد، راه پیش رو نامشخص و مملو از چالش است.
تأثیر متقابل بین سیاست داخلی ایران، پویایی های منطقه ای و انتخابات ریاست جمهوری آتی ایالات متحده نقش مهمی در شکل دادن به نتیجه هر گونه مذاکرات احتمالی خواهد داشت. جهان به دقت تماشا می کند که تصمیمات اتخاذ شده در ماه های آینده می تواند پیامدهای گسترده ای برای ثبات منطقه ای، روابط بین الملل و رژیم جهانی عدم اشاعه داشته باشد.
در حال حاضر، امکان گفت و گو فقط همین است – یک احتمال. این که آیا این به توافق معناداری تبدیل می شود که به نگرانی های همه ذینفعان می پردازد، این سوال است که تنها زمان مشخص خواهد کرد. اما یک چیز واضح است: خطرات هرگز بالاتر نبوده است و جهان در حال تماشا است.