با شتاب گرفتن به سمت تدارکات سبز در سراسر جهان، سیاست گذاران، شرکت کنندگان در صنعت و سایر ذینفعان دیدگاه خود را نسبت به اولویت های اقتصادی تغییر می دهند. تحت رهبری نخست وزیر انور ابراهیم، مالزی سفر خود را به سوی تحول پایدار آغاز کرده است. تحولات کلیدی برای رسیدن به این هدف شامل راه اندازی چارچوب اقتصاد مدنی، نقشه راه ملی انتقال انرژی (NETR) و طرح جامع صنعتی جدید تا سال 2030، و همچنین یارانه ها، زیرساخت ها و استراتژی های توسعه نیمه هادی است.
رویکرد مالزی به توسعه پایدار چند وجهی است و بر پایداری اقتصادی، مسئولیت زیست محیطی و شمول اجتماعی تمرکز دارد. چارچوب اقتصاد مدنی با هدف ایجاد جامعه ای عادلانه و مرفه از طریق شیوه های اقتصادی پایدار است. این نیاز مالزی را به دور شدن از صنایع سنتی و با منابع فشرده به بخش های نوآورانه تر و دوستدار محیط زیست نشان می دهد.
نقشه راه ملی انتقال انرژی (NETR) جزء حیاتی این استراتژی است. این طرح مالزی را برای انتقال از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر با هدف اینکه وسایل نقلیه الکتریکی تا سال 2050 80 درصد کل صنعت را تشکیل دهند، نشان می‌دهد. به عنوان بخشی از نقشه راه، مالزی اقدامات متعددی را برای افزایش استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی انجام داده است، از جمله ایجاد شارژرهای خودروهای الکتریکی بیشتر در امتداد بزرگراه های اصلی و مکان هایی مانند هتل ها، مراکز خرید و فضاهای عمومی. معافیت از حقوق ورودی و مالیات جاده برای استفاده کنندگان خودروهای برقی نیز در نقشه راه درج شده است.
طرح جامع صنعتی جدید تا سال 2030
طرح جامع جدید صنعتی 2030 (NIMP) با هدف مدرن سازی پایگاه صنعتی مالزی، رقابتی تر کردن آن در بازار جهانی است. هدف این طرح ادغام فناوری های پیشرفته و شیوه های پایدار در بخش تولید است. یکی از صنایع کلیدی که برای تحول هدف گذاری شده است، بخش نیمه هادی است که برای توسعه انرژی های تجدیدپذیر، وسایل نقلیه الکتریکی و صنایع هوش مصنوعی حیاتی است.
مالزی دارای صنعت نیمه هادی توسعه یافته ای است که قدمت آن به 50 سال قبل می رسد و امروزه ششمین صادرکننده بزرگ نیمه هادی ها در جهان است. این تراشه ها در همه چیز از کامپیوتر گرفته تا دستگاه های الکترونیکی و ماشین ها وارد می شوند. دولت حداقل 5.3 میلیارد دلار (25 میلیارد رینگیت) منابع بودجه ای را برای انتقال از تولید نیمه هادی های پایه به راه اندازی، توسعه استعدادها و رشد شرکت های محلی اختصاص می دهد. همچنین هدف ایجاد حداقل 10 شرکت طراحی و بسته بندی پیشرفته با درآمد تا 1 میلیارد دلار و حداقل 100 شرکت مرتبط با نیمه هادی ها با درآمد تقریباً 212 میلیون دلار آمریکا (1 میلیارد RM) است که دستمزد کارگران مالزیایی را افزایش می دهد.
بازار خودروهای الکتریکی قوی تر می شود. آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید تا سال ۲۰۲۳ بیش از یک خودروی جدید از هر سه خودروی ثبت‌شده در چین، از هر پنج خودروی جدید در اروپا و از هر ده خودروی جدید در ایالات متحده، یک خودرو الکتریکی خواهد بود. تقاضا فقط رشد خواهد کرد و فرصت بزرگی برای مالزی ایجاد خواهد کرد، زیرا خودروهای الکتریکی از نیمه هادی های بسیار بیشتری نسبت به خودروهای معمولی استفاده می کنند.
هدف دولت انور تبدیل تصور خودروهای الکتریکی فراتر از ابزاری برای کاهش انتشار کربن به فرصتی برای رشد، نوآوری و توسعه صنعتی است. این کشور برای برخی خودروهای برقی معافیت های کامل و معافیت های مالیاتی تمدید شده دارد و قطعات مورد استفاده در خودروهای برقی مونتاژ شده محلی تا پایان سال 2027 معاف هستند. این تلاش ها تولید محلی خودروهای برقی مقرون به صرفه را تشویق می کند.
دستیابی به این اهداف با منابع انرژی تجدیدپذیر فراوان مالزی از جمله انرژی خورشیدی، آبی، هیدروژن و انرژی زیستی آسان تر خواهد بود. مالزی قطب اصلی پنل های خورشیدی است و این صنعت پتانسیل قابل توجهی برای رشد و ایجاد شغل دارد. به طور خاص، انرژی خورشیدی با توجه به آب و هوای مطلوب کشور و زیرساخت‌های موجود، یک راه امیدوارکننده برای گسترش است.
گذار سبز می‌تواند منجر به کاهش فرصت‌های شغلی در صنایعی مانند صنعت نفت و گاز، تولیدکنندگان خودروهای سنتی و انرژی‌های مبتنی بر سوخت فسیلی شود. بنابراین مهم است که دولت با سیاست ها و برنامه هایی برای ارائه پشتیبانی، توسعه مهارت ها و آموزش مداخله کند تا شکاف بین کارگران ماهر موجود و آینده صنعت را پر کند. ابتکاراتی مانند برنامه‌های بازآموزی و تشویق صنایع به اتخاذ شیوه‌های سبزتر برای تضمین انتقال آرام کارگران حیاتی خواهد بود.
مالزی در تلاش است تا نقش دولت در انتقال محیط زیست، نیمه هادی ها و برنامه کلی اقتصادی را بازتعریف کند. کوالالامپور خود را کشوری توانا و مقاوم می بیند که وارد این دوره جدید خواهد شد. این نه تنها شامل تعیین اهداف بلندپروازانه، بلکه تسهیل فعال انتقال از طریق حمایت از سیاست، سرمایه گذاری و همکاری بین المللی است.
موقعیت ژئوپلیتیک استراتژیک
نیروی کار ماهر و تحصیلکرده مالزی، اکوسیستم صنعتی توسعه یافته و موقعیت جغرافیایی استراتژیک این هدف را حتی بیشتر قابل دستیابی می کند. نگاه غیر متعهد به ژئوپلیتیک نیز به کشور کمک می کند تا از شرایط کنونی جهانی بهره ببرد و بهترین فرصت ها را برای اقتصاد خود بیابد. جهان همچنین با آنچه پس از شیوع کووید-19 در سال 2020 و جنگ در اوکراین در سال 2022 بود، متفاوت است. پایداری زنجیره تامین به جای کارایی، به یک اولویت در میان شرکت‌ها تبدیل شده است. این شرکت ها به دنبال تامین منابع قابل اعتماد در کشورهای دوست هستند، و افزونگی در حال حاضر یک عامل تعیین کننده است، در حالی که قبلا به عنوان اتلاف منابع تلقی می شد. سرمایه گذاران در تلاش برای جلب رضایت بازار خارج از چین، فعالانه به آسیای جنوب شرقی می روند.
همراه با این تغییرات ژئوپلیتیکی، افزایش دیجیتالی شدن و گرایش جهانی به سمت توسعه پایدار، به توسعه انرژی های تجدیدپذیر مبتنی بر نیمه هادی، وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) و هوش مصنوعی دامن می زند. چشم انداز دولت شامل ایجاد محیطی است که در آن پیشرفت های فناورانه می تواند شکوفا شود، ترویج تحقیق و توسعه، و تشویق مشارکت های دولتی و خصوصی.
با اتخاذ سیاست های مناسب، مالزی قادر خواهد بود تا رشد و توسعه اقتصادی خود را همزمان با گذار جهان به سمت منابع سبزتر تسریع بخشد. تعامل بین ابتکارات دولت، توسعه صنعت و حمایت جامعه برای دستیابی به آینده ای پایدار حیاتی خواهد بود. گذار سبز می تواند موتور جدیدی برای رشد باشد و مالزی باید از این فرصت ها پس از صنعتی زدایی طی دو دهه گذشته پس از بحران مالی آسیا و به ویژه پس از پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی (WTO) در سال 2001 و تبدیل شدن به کارخانه جهان استفاده کند. .
با شتاب گرفتن به سمت تدارکات سبز در سراسر جهان، سیاست گذاران، شرکت کنندگان در صنعت و سایر ذینفعان دیدگاه خود را نسبت به اولویت های اقتصادی تغییر می دهند. مالزی، تحت رهبری نخست وزیر انور ابراهیم، آماده است تا در این جنبش جهانی پیشرو باشد و نمونه ای برای سایر کشورها باشد. سفر به سمت توسعه پایدار بدون چالش نیست، اما با یک چشم انداز روشن و تلاش هماهنگ، مالزی می تواند به اهداف خود دست یابد و آینده ای مرفه و پایدار را برای مردم خود تضمین کند.